Nieuwe baan!
Hoi hoi,
Ik heb een nieuwe baan!
Het was heel onverwacht... laat ik beginnen bij het begin:
twee weken geleden (1.5 eigenlijk) solliciteerde ik op een baan bij Walsall MBC - als Senior Neighbourhood Partnership Officer.
In Engeland is er eind agustus 'Bank holiday' dus iedereen heeft de maandag (en vaak ook dinsdag) vrij, dus ik nam aan dat ze op woensdag door alle formulieren zouden gaan en dat ik op vrijdag op zijn laatst iets zou horen, want ik wist dat op dinsdag het sollicitatie gesprek zou zijn.
Vrijdag avond kwam ik terug van mijn werk, pakte mijn spullen en vertrok met John voor een weekendje naar Wales voor een familie feest. Daar vertelde ik mensen over de sollicitatie, maar vertelde erbij dat ik aan nam geen sollicitatie gesprek te hebben, omdat ik nog niets gehoord had.
Zaterdag werd ik ziek, gewoon verkouden, maar heel erg verkouden. John is zelfs nog naar de drogisterij gereden, omdat hij (hij meer dan ik) bang was dat ik anders 's avonds niet naar het feest zou kunnen (en als je 100 pond uitgeeft aan een weekendje weg omdat je naar een feest gaat, is dat lastig) we zijn naar het feest geweest, en eht werd toch nog heel gezellig.
Zondag kwamen we 's middags thuis en keek ik of we boodschappen hadden op het antwoordapparaat. We hadden er 1. Ik had vrijdag gebeld met een 'estate agent' over een huis waar we in geintereseerd waren, dus nam aan dat zij het waren om te zeggen wanneer we konden komen kijken... niet dus: het was een boodschap, van vrijdag avond 6.10pm (we vertrokken om 5.45pm naar Wales) om te zeggen dat ik een gesprek had.
Maandag ging ik naar mijn werk. Niet omdat ik me beter voelde, maar omdat ik niet vond dat ik het kon maken ziek te zijn terwijl ik de volgende dag een gesprek had. Iedereen (zelfs in vergaderingen) vertelde me dat ik naar huis moest, maar dat kon ik echt niet maken.
Disndag ging ik naar mijn sollicitatie gesprek. Ik voelde me nog steeds beroert, zweettte me kapot en wou eigenlijk zo snel mogenlijk het gebouw uit. Ik antwoorde alle vragen met een heel snel tempo en zei vanalles door elkaar. Ze zouden me het die middag of de volgende dag laten weten.
'S middags gewoon weer gewerkt, terwijl ik steeds meer begon te denken hoe zonde het hele sollicitatie gesprek was geweest van mijn tijd en energie.
's avonds voelde ik me nog beroerder, naast mijn verkoudheid, die weer erger werd dan het die dag was geweest, voelde ik me een grote misslukkeling, met het idee dat ik het niet alleen niet zou krijgen, maar dat ik het gewoon GIGANTISCH verpest had met mijn snelle en verwarrende antwoorden.
Vanochtend toch een dag vrij genomen (mijn tweede sinds ik 14 was, mijn eerste dag vrij, ook vanwege verkoudheid was in Januari) heb uitgeslapen en heb toen op de bank alle kranten van de afgelopen week zitten lezen. Gaat de telefoon: "Imke It's Julie. I heard you are poorly" (ze had eerst naar mijn werk gebeld) "yes, thats why I did so badly at the interview yesterday as well." "well, we'd like to offer you the job, will you accept?" "really!?!?!?" kuch kuch "Yes I would love to"
Best raar, want ik verwachtte dus helemaal dat ze mij ging vertellen dat ik het heel slecht had gedaan. niet dus.... Raar he, de vorige keer dat ik dacht dat ik het helemaal verpest had kreeg ik mijn huidige baan aangeboden. Tussendoor heb ik nog voor 1 baan gesolliciteerd, daarbij dacht ik dat ik best een mogelijkheid had, en toen kreeg ik 't niet...
Nu heb ik dus die baan, het is wel spannend, want het is een geheel nieuwe baan (pas net opgezet) en ik krijg drie mensen onder me te werken (die hebben donderdag het sollicitatie gesprek). Ik kijk er naar uit, vind het enorm spannend, vind het natuurlijk ook fijn dat ik een paar duizend meer ga verdienen. Ik ben wel zenuwachtig over 1 ding: Het is voor de gemeente en de baan is heel erg gefocussed op gemeenteraadsleden. Ik vind dat op zich niet zo erg, maar de politiek tussen gemeenteraadsleden kan soms zo bitter worden, en daar zit ik dan tussen in...Ach we zullen zien. Als ik het niet leuk zou vinden kan ik altijd weer ergens op solliciteren, ik denk dat ik het wel leuk ga vinden (anders zeg ik geen ja natuurlijk) maar ben wel zenuwachtig hoor!
Ik ga het vanavond in ieder geval goed vieren: met een pot vol boullion en heeeeel veel zakdoeken!
Tot schrijfs.
Imke
Dutch Bird, vrouw, 45 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende