hij zit bij mij in de klas. ik wist wel dat zijn moedeer overleden was maar ik besteede er niet soveel aandacht aan. ik prate wel eens met hem en je kon met hem lachen maar verder....
tot we laatst een uur vrij hadden en we voor ckv die dag een nummer moesten meenemen en een a-4tje met je mening. dus ik las die van robin. het ging over een nummer dat met zijn moeder te maken had. heel ontroerend......
daarna hebben we bijna een uur over zn moeder gepraat.....
op msn ginge we verder.....
toen de toetsweek begon vorige week was ik aan het msnen met hem en hij vroeg mn nummer. we hebbe de hele week elke dag smsjes heen en weer gestuurt. met alleen maar onzin. om elkaar door de week heen te sleuren........
er volgden nog een paar heel ontroerende gesprekken op msn.....
het is zon schat van een jongen... hij is so eerlijk en oprecht... en hij doet het so goed na de dood van zijn moeder....... en in de tussentijd is er wel een beetje een vriendschap onstaan..... denk ik........
ik weet nie of je al so kunt noemen... maar er gaan elke dag ecars heen en weer hoe lief en leuk we elkaar vinden en hoe geweldig we het vinden dat we elkaar nu eindelijk beter leren kennen.
hij heeft precies de eigenschappen die ik zoek in een vriend (allemaal eigenschappen die mijn beste vriend soms wel ens mist
)
hij is grappig... geeft complimentjes.. lucht zijn hart bij mij en geeft goed advies als ik mn hart bij hem lucht.
ik wil niet te veel hopen......maar stiekum hoop ik dat dit het begin is van een hele fijne vriendschap.....stiekem zie ik mezelf al bij hem eten en stiekem zie mezelf al wekelijks bij hem over de vloer komen.......
maar ik wil niet te hard hopen....dadelijk is het niet so en blijft het hierbij of is het maar tijdelijk...... dadelijk loop ik te hard van stapel.......
ik hoop maar dat die meneer daarboven me een nieuwe goede vriend gunt!
kuzzzz kiep