nog een laatste gedichtje voor de dag
al lopend door het groen
stilstaand bij de natuur
weet ik dat ik het stil moet houden, van het bestaan hier
want komt men er achter, zal men het verbouwen
door het tevullen met weg of gebouw
maar alwetende dat zal gebeuren, leg ik het vast in gedachten
dat er niks mee zal gebeuren
want alleen een dwaas zou dit vergeten
het zijn dan ook hen zonder geweten, die aan verandering door tebouwen beter weten omdat zij schoonheid kunnen vergeten.
heb dit een jaar of 6 geleden geschreven om ons hangplek en wandel gebied voor veel mensen tebehouden. maar er staat nu toch een bouwwerk en een weg op de plek waar eerst kikkers en salamanders waren tezien.
op zulke momenten snap ik me eigen ras der mensen niet.
stoneraven, man, 48 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende