Nutteloos.

De examenperiode is de meest nutteloze periode in mijn leven. Laten we er ook maar even bij zeggen dat het vriendloos, zonloos, lach-loos, sportloos en hoofdpijnverwekkend is. Wie heeft het in vredesnaam uitgevonden?

Mijn examens gaan van een leien dakje. De dag van te voren begin ik te stressen en ga ik als een malle 3 uur achter elkaar leren (wat voor mij echt een recordpoging is). Op de dag zelf heb ik er helemaal geen vertrouwen meer in en ga ik op de automatische piloot naar de bewuste gimzaal met honderden lelijke opklaptafeltjes. Ik ga zitten, krijg het examen en daarmee gepaard een glimlach op mijn gezicht. 'Oh, dus dát is het maar', denk ik dan. Mijn examen heb ik ruim binnen de tijd af. Ik schrijf mijn antwoorden over op een briefje en ga - vaak als eerste van de hele zaal - zelfvoldaan terug naar huis. Daar installeer ik mij achter de pc en kom daar de eerstvolgende 3 uur niet achter vandaan. De correctievoorschriften komen online en ik kijk na. Tot nu toe zijn al mijn examens minstens boven de 7. Verder weet ik niet wat ik in vredesnaam in die 3 uur heb uitgespookt, want ik heb hier geen woord neergezet.

Naast examens bestaat mijn leven op dit moment vooral uit nadenken over de vakantie. Brainstormen, want vrijdag gaat het al gebeuren. Ik heb nog nooit zoveel met mijn penvriendin en toekomstige collega gepraat over - naar mijn gevoel - nuttige zaken. 's Avonds kijk ik tv, wat ik normaal nooit doe en 's ochtends sta ik weer op met de volgende stress-aanval. Zo volkomen voorspelbaar én nutteloos!

De vorige week maandag ben ik gaan squashen met Annemarie. Dat vind ik leuk,want ik word er moe van en ik voel me fijn bij Annemarie. Dan praten we over niet-belangrijke dingen, zo schijnt, maar ik kan er weer een hele week op teren. Jammer dat Annemarie niet goed kan squashen. We moeten het vaker doen, dan leren we het. Verder durf ik geen vriendin te bellen. Ze zijn allemaal gestresst (bij mezelf mag ik het eigenlijk geen stress noemen, want mijn innerlijke rust wordt slechts geprikkeld, niet verstoord) en leren constant. Op dit moment heb ik behoefte aan contact, leuke dingen, maar dat lijkt onmogelijk.

Op vrijdag ben ik naar orkest gegaan. Hij was er weer eens niet, net op de laatste dag dat ik hem nog zou kunnen zien, want zometeen ben ik 3 weken op vakantie. Ik vraag me af of ik niet beter 1 dag langer hier kan blijven en zaterdag zal gaan, alleen om hem te zien, maar dat ga ik niet doen. Nu mag hij mij maar eens missen, als hij dat al doet. Hij is niet belangrijk voor me, denk ik dan. Ik heb gewoon iemand nodig om over te kunnen fantaseren.

Zaterdag ben ik met Michelle naar haar moeders huis in Alkmaar gegaan. We hebben een hele kar vol boodschappen gehaald voor haar broertjes verjaardag en hebben ons vervolgens in de huiskamer gesettled. Een vriendin van haar, Anna, zou ook meegaan. Een heel gezellig meisje vond ik dat! Rond een uur of half 12 zijn we naar Atlantis gegaan. Ik keek er mijn ogen uit. Alsmaar dacht ik: ik kom uit een dorp, daar heb je maar 3 van zulke mensen. Mannen en vrouwen van mijn ouders leeftijd lieten zich volkomen gaan op vrolijke muziek uit de 70s en 80s. Na een tijdje en een paar glaasjes, begon ik me er toch ook wel op mijn gemak te voelen en we hebben lekker gedanst! Ik vond het dan ook vreemd dat ze dan al om 3 uur zouden sluiten. Zelfs hier in 'het dorp' zijn ze langer open!

We sliepen pas laat en al vroeg zat ik in de bus terug naar huis. Van leren kwam het echter niet, omdat ik voortdurend wegdommelde. Ik snap niet hoe mensen het vol kunnen houden met slechts 4 uur slaap per nacht! ( nahnah ) Zondagmiddag besloot mijn vader dat het leuk was om naar een zandsculpturententoonstelling te gaan. Zo gezegd zo gedaan en binnen een kwartier zaten we in de auto. Die auto zijn we echter niet meer uitgekomen, omdat er een gigantische file stond bij de Zwarte Markt en even later was de hele snelweg ook nog afgesloten vanwege een ongeluk. Na 2 uur rijden over de vreemdste omwegen, zijn we toch nog thuisgekomen, maar geen zandsculptuur gezien!

Nu is het weer tijd voor mijn volgende stressaanval, biologie, dus ik ga me maar alvast voorbereiden!
Liefs
30 mei 2007 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Jeananas
Jeananas, vrouw, 35 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende