OCS

OCS.. Obsessieve-Compulsieve Stoornissen*.

Dat is dus de naam van hetgeen wat ik heb..
Ik zat net naar Oprah te kijken, en daar waren een aantal mensen te gast met Gilles de la Tourettes (geloof ik) en ook OCS..

Als ik hoor en zie wat die mensen vertellen wat ze voelen en denken word ik wel een beetje bang..
Mijn OCS is gewoon... van mij, is gewoon voor mij, ik weet niet anders.
En als het opeens daar bij Oprah komt, komt t wel erg dicht bij allemaal..

Ik ben 2 jaar geleden begonnen bij RIAGG, voor mijn OCS.
Ik zat toen een programma te kijken wat daar over ging, ook vertelden ze dat het kon verergeren, het was zoiezo weird om te zien dat er mensen waren die hetzelfde hadden.. ik dacht dat t gewoon iets van mij was..
De weken erna was ik me er toch meer van bewust.. en als je er bewust mee bezig ben en overna denkt, verergert het dus..

Ik was bang en vond dat ik het toch wel aan iemand moest vertellen..
Ja ik heb t 16 jaar lang voor mn ouders verzwegen..
Als kind ontwikkelt OCS zich ongeveer als je 3/4 bent..
Zolang als ik me dus kan herinneren..
Als kind weet je ook vanuit jezelf dat het iets is wat 'erg' is, het is niet normaal.
Daarom vertel je het dus niet, je weet t te verbergen.

In een ruzie vertelde ik het mijn moeder, dat ik dat soort dingen had, ze reageerde best fijn. vond ik.
Ze wist niet wat er overkwam en moest huilen omdat ze het nooit gemerkt had aan me.

Ik vond dat heel erg vertelde haar dat t haar fout niet is, ik kan t heel goed verbergen.
Ik bedoel, ik had 16 jaar ervaring hiermee, ik wist echt wel hoe ik dit kon verbergen..
Had al zoveel dingen meegemaakt.
Schoolreisjes, slaappartijtjes, kinderfeestjes, verjaardagen, allemaal plaatsen waar veel mensen zijn en dus extra kans om 'gesnapt' te worden.
En dan hebben we het nogniet eens gehad over het gewone dagelijkse leven.

Mijn moeder vertelde het me vader en die kwam toen ook nog even praten.
Hij vond t ook heel erg dat hij het nooit had gemerkt, niets.
Hij zei dat ik zelf mocht beslissen wat ik hiermee wilde doen.
Gewoon zo doorgaan, of me laten behandelen.

Ik heb het nog 2/3 weken aangekeken en besloot om me te laten behandelen bij RIAGG, baat t niet dan schaad t niet.

Ik heb uiteindelijk een jaar lang bij RIAGG gelopen, en het heeft geen ene fuck geholpen.. maar goed.
Ik ehb met mijn vader erover gepraat.
Hij zei dat geeft toch niet Lau?! Je bent wie je bent, met al je plus en min punten.
Dit hoort gewoon bij jouw, zo ben jij.

Dat waren de woorde die t deden.
Ik had er zelf eigenlijk nooit problemen mee, dat ik dit had.
Ik wist niet anders, heb t al zolang ik me het kan herinneren, ik deed t voor hun en voor me omgeving.. dat RIAGG. Niet voor mezelf eigenlijk.

Sindsdien ga ik gewoon door me leventje heen.
Ik heb t me beste vriendin vertelt en me vriend.
En nog wat andere mensen, niet veel in ieder geval.
Ik noemde het gewoon Dwang handelingen.
Maar nu kom ik er net achter dat het dus een grotere naam heeft..


-----------------------------------------------------------------------------------

Vetgedrukt is van toepassing op mij..



*OCS houd in: (in het kort)

Symptomen van OCS

Obsessies (dwanggedachten)

Dit zijn ongewilde gedachten, verbeeldingen of impulsen die inbreuk maken op iemands bewustzijn en angst of lijden veroorzaken. Ze zijn terugkerend, soms samengesteld, en kunnen gewoonlijk niet uitgeschakeld worden door er bewust moeite voor te doen. In sommige gevallen kunnen de obsessies morbide of seksuele beelden bevatten, wat ontzettend afbreuk kan doen aan het zelfbeeld.


Sommige typische dwanggedachten houden in:

-Buitensporige angst voor ziektekiemen, besmetting en "vieze" dingen.
-Buitengewone preoccupatie met bepaalde getallen en hoeveelheden.
-Angst dat dingen niet "geordend" of uitgezet zijn..
-Angst dat er iets mis is met zijn/haar lichaam.
-Angst dat hij/zij zich abnormaal heeft gedragen; angst dat hij/zij geen weerstand kan bieden aan vreemd gedrag dat steeds in hem/haar opkomt.
-Angst dat hij/zij iets niet "goed" gedaan heeft.

Dit zijn een aantal van de meestvoorkomende obsessies. Er zijn er veel meer, en het is niet ongewoon te ontdekken dat personen met een aantal verschillende obsessies zich op niets anders meer kunnen concentreren.
Obsessies kunnen al beginnen op 3-4-jarige leeftijd, en de stoornis komt tot het 15e jaar bij jongens veel meer voor dan bij meisjes. Echte obsessies komen bij kinderen veel meer voor dan men ooit voor mogelijk heeft gehouden: ten minste de helft van de volwassenen met OCS vermelden dat de symptomen begonnen in de kinderjaren en een toename van het aantal symptomen in de pubertijd.

Het woord "obsessie" wordt door veel mensen verkeerd begrepen, sinds het in de omgangstaal wordt gebruikt in zinnen als: "Mijn zoon is geobsedeerd door zijn nieuwe Nintendo spel." Strikt genomen zijn echte obsessies heel anders: ongewilde gedachten, ideeën en handelingen die, hoe hard men het ook probeert niet kunnen worden stopgezet.

Dwanghandelingen
zijn handelingen die keer op keer worden aangewend om te proberen de obsessieve gedachten te negeren of te onderdrukken. Meestal door een soort ritueel-achtige, zich herhalende acties. Deze leiden vaak tot aanzienlijke extremen.


Sommige typische dwanghandelingen houden in:

-Het buitensporig wassen van handen of andere lichaamsdelen.
-Het zich rigide houden aan (zelfgestelde) regels.
-Het erop staan dat dingen zijn gerangschikt in een bepaalde volgorde, hoeveelheid of op een zekere manier. -Aanhoudend ongewone aandacht besteden aan details als het haar, kleding en uiterlijke verschijning.
-Tikken, aanraken en tellen op een ritueelachtige manier.
-Controleren, opnieuw controleren, teruggaan en weer controleren enz. (soms)

Dit zijn voorbeelden van een paar van de meestvoorkomende dwanghandelingen. Buitensporig wassen is een dwanghandeling die verwijst naar de obsessie "angst voor besmetting". Controleren en opnieuw controleren is een dwanghandeling die ontstaat als gevolg van de obsessieve angst dat iets niet is uitgeschakeld, gesloten of geordend, of de angst dat de persoon iets verkeerd heeft gedaan waardoor bijv. iemand door zijn/haar toedoen gevaar loopt enz.
Kinderen met OCS vermelden geen obsessies of dwanghandelingen; maar zij jagen iemand de stuipen op het lijf wanneer de zoom van hun sokken niet precies goed zit, de scheiding uit hun haar wordt geaaid, iemand dingen verplaatst die zij juist op formaat en kleur geordend hadden, hun nachtkus niet "precies goed" wordt gegeven of als iemand hun jas aanraakt (besmet).

Volwassenen met OCS hebben vaak problemen op tijd aan het werk te gaan, omdat zij steeds naar huis moeten om te checken of de ramen wel dichtzijn en het gas is uitgedraaid. Bovendien kunnen zij zich vaak niet tot werk zetten, omdat zij overal chaos in zien en bezig zijn deze te "herstellen".


-------------------------------------------------------------------------------

Als er nog meer mensen hiermee zijn zou ik daar wel eens mee willen praten, als jij dat ook wil.
Ook mensen met Gilles de La Tourette zijn welkom, of wel ander 'gebrek' dan ook


Pf, einde