(On)gelijk.

Ik reis wel eens per trein.
Op zich niets bijzonders.
Dat doe je niet alleen (dûh) en zo komt het voor dat je mensen ziet die je voordien niet zag en nadien vaak niet meer zal zien.
In tegenstelling tot bijvoorbeeld een auto of een fiets heb je doorgaans niet de keuze wie er bij of tegenover je komt zitten.
Misschien dat zij die gebonden zijn het minder hebben, maar ik kijk graag naar mensen, net alsof je, al dan niet bewust, steeds bezig bent met het zoeken naar een geschikte partner.
Nu moet ik bekennen dat vanwege mijn persoonlijke omstandigheden er nu even geen ruimte is voor iemand in mijn leven en ik desondanks toch blijf kijken.
Zo kwam het voor dat er vandaag, bij het binnenrollen van een station, ergens halverwege het perron, een leuke vrouw stond.
Mijn gedachte op dat moment: "knappe verschijning, maar die gaat echt niet helemaal naar voren lopen om precies in de afdeling te komen zitten waar ik nu zit."
(NS had vandaag voor de verandering eens een flinke treinlengte ingezet, daar waar ze vaak genoegen nemen met één treinstel en als het tegenzit, is dat nog een vierdelige ook, zodat het flink stouwen kan zijn.)
Nu was er dus plaats zat.
Ondanks dat, kwam de dame in kwestie toch dat hele stuk naar voren om uitgerekend vlak bij me plaats te nemen.

Net alsof iets in het universum me ongelijk wil geven.
Want dit was niet de eerste keer.
Enige tijd geleden zat ik namelijk in een winkelstraat even uit te rusten en niet ver van me zat iemand die zeker aantrekkelijk genoemd mag worden.
Toen die dame vlak voor me langsliep, dacht ik in een bijna gelijke manier: "Daar gaat iemand die je straks uit beeld ziet lopen en nooit meer terugziet."
Het laat zich raden wat er zich luttele minuten na die gedachte afspeelde...

Nu ga ik, voor zover de tijd het me toelaat, van tijd tot tijd weer op diezelfde plek zitten om te zien of het nog een keertje zal gebeuren dat die knappe verschijning mijn pad voor een derde maal kruist.
(Woont ze wel in de buurt of zou ze een toeriste zijn? )

Maar heb/krijg ik nu gelijk dat het niet gebeurt?
(Die kans is natuurlijk vrij groot in een stad met meer dan 150.000 inwoners.)
Of heb/krijg ik ongelijk omdat het misschien nog zal of moet gebeuren?


Denkend aan de Engelse uitdrukking: "if it's meant to be…"