One.

Er valt een cd op mijn deurmat.
Ik weet al van wie 'ie is.
Van jou. Je vertelde gisteren al dat je 'm zou sturen.
Alles draait om het derde liedje van de cd 'Achtung baby' van U2.
De tekst geeft aan hoe jij je voelt. En steeds als je het luistert dan doet het pijn.

Ik haal het schijfje uit het hoesje,
plaats 'm in de speler en skip de eerste 2 songs.
Met de tekst voor mijn neus luister ik. Het geluid op volle sterkte.
Nog es en nog es.
Ik huil niet, maar het raakt me wel.

'Did I dissapoint you?
Or leave a bad taste in your mouth?
En 'We are one,
but we are not the same.

Ik stel me voor hoe hij kijkt als hij hier naar luistert.
Het maakt me stil.

Dan valt het me op dat de cd niet nieuw is.
Het is zijn eigen exemplaar.
En als ik nog beter kijk, zie ik op het donkere gedeelte een duimafdruk.
Ik raak het voorzichtig aan. Gewoon omdat het een tastbaar stukje van hem is...
Nee, ik weet niet, snap niet wat ons bindt. Maar sterk is het wel..
13 jul 2012 - bewerkt op 13 jul 2012 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van kruidje
kruidje, vrouw, 56 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende