Ongelukkig
Zo voel ik me dit moment, en wel vaker eigenlijk. Ik wil verhuizen, weg van de mensen die ik ken, ik wil een nieuw leven beginnen. Een leven zonder een vroegere hartsvriendin die ik niet uit kan staan, zonder vrienden die ik ben verloren, zonder schijnvriendschappen, zonder ziekte.
Ik wil verhuizen naar ergens ver weg, waar niemand me kent en ik overnieuw kan beginnen en hopelijk gelukkiger kan worden door mijn fouten niet opnieuw te maken.
Ik wil het liefst verhuizen naar een wereld die niet bestaat, ik weet precies waarnaartoe, welke plek, welke mensen ik wil kennen, welk leven ik wil leiden. Alleen is dit leven fictie, het bestaat niet.
Ik voel me ongelukkig. De enige lichtpunten is mijn familie, vooral een van mijn nichtjes. Om haar geef ik zo veel, dat als ik haar een week niet gezien heb, ik in tranen uit kan barsten omdat ik haar zo mis. Ik heb haar nu al een paar weken niet gezien..
Change me.
Damn, vrouw, 31 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende