onheil *gedicht*
nu de zaken haast een voldongen feit zijn
en het wachten is op een wonder
blijf ik lachen voor de buitenwereld
en ga met verborgen tranen ten onder
is de tijd een vijand of een vriend
de lasten dreigen, de lusten zwijgen
de uren, dagen en weken tellen
waar het onheil in de nek voelt hijgen
freebird, man, 12 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende