~. Onhoorbaar .~
Gisteren, tijdens de middag, zaten ze samen broodjes te smeren. Hij kon ook gewoon bij zijn vrienden gaan zitten die 2 stoelen verder zaten, maar ik moest nu net naast haar gaan zitten. Ik wil haar echt een oog uit krabben.
Die avond voelde ik me niet zo goed. Ik had eigenlijk het gevoel gekregen dat hij me maar een lastpak vond en dat hij het niet zo apprecieerde dat ik steeds weer tegen hem praat. Dus ik zei er maar wat van. Eerlijkheid duurt het langst. Ik zei dat ik het gevoel kreeg dat hij me niet leuk vond, op een vriendschappelijke manier. Hij zei er niet veel op maar zei wel "neen, echt niet, ik vind je wel leuk, en lief". Dat is niet genoeg. Waarom hoop ik nog steeds. Waarom geef ik het niet gewoon op.
Earene, vrouw, 29 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende