voor dat ik mijn ontbijt bestelde
voor dat ik eigelijk mijn jas had afgedaan
voor ik eigelijk zat
werd ik misselijk
kots misselijk
want er werd iets verteld
iets dat mij bijna deed kotsen
bijna deed flauw vallen
en dat op mijn vrije zaterdag ochtend
mijn er is nu ff geen ellende ochtend
DIEPE SHIT !!!
een verschrikkelijk verhaal van een oog getuige
van hoe iemand ongeveer zijn hele gezicht is verloren
door een ongeluk
stom pech
en in detail werd het verteld
voor ik iets kon bestellen
ik dacht nog
na valt wel mee
maar toen ik luisterde
mijn aandacht focuste
en realiseerde
inbeelde
voelde
toen werd ik niet goed
het zweet
de koorts
mijn evenwicht
alles ging op hol
ik zag hoe hij daar lag
ik zag hem in het zieken huis op de operatie tafel
ik voelde zijn misselijkmakende pijn en medicatie
ik voelde haar afschuw en verschrikking terwijl ze daar stond
ik ging ergens anders zitten
ik dacht
ik stel me aan
ik doe maar als of ik ziek ben
omdat ik geen aandacht krijg
maar niets was minder waar
ik was ziek
de wereld draaide echt om me heen
ik moest bijna kotsen
en in no time was ik lijk wit en zeik nat van het zweet
nog steeds dacht ik dat ik aandacht aan het trekken was
maar t was niet zo
ik kon niks meer
stopte even met ademhalen
even rust
en realiseerde me
dat ik echt niet goed werd
alleen al bij de gedachte en het aan horen
van zulk een verschrikkelijk ongeluk
ik wist niet
dat het me zo zou kunnen raken
mijn kleren ruiken nu naar angst zweet
mijn lijf is nog steeds van slag
en ik heb nog steeds vlagen
dat ik bang ben
bang dat ik
zwak ben
en aandacht vraag
zwak ben
dat ik niet eens
een verhaal kon aanhoren
van een vriendin
die dit alles
mee had gemaakt
ik voel me ff een wattje
een sukkel
een loser
die zo zwak is
zo zwak