Onvergeetbare tijden

Ik luister vaak naar het nummer. Misschien kennen jullie het wel?
INB - Onvergeetbare tijden.

Ik vind het zo'n mooi nummer.
Maar vooral om de gedachten.
Hij mist de tijden van vroeger. Net als ik de tijden van vroeger ook mis.
Ik vind het jammer dat alles momenteel zo moeilijk gaat.
Ik vind het vervelend dat er op het moment zoveel in mijn leven fout gaat.
Dat er veel problemen zijn waar ik me door heen moet vechten. Soms is het echt lastig.
Je raakt er uitgeput van.
en je vind het soms niet eens meer de moeite waard. Omdat als je het ene probleem overwonnen hebt, het andere alweer in de wachtrij staat.
Ik vind het zelf echt lastig om dit te moeten zien. En te moeten mee maken. Ik vind het echt moeilijk.
Het is soms echt hopeloos om zo te leven. Ik vind het echt heel erg vervelend dat dit zo gaat.

Er gaat zoveel in mijn hoofd om, dat er niet genoeg ruimte is voor meer problemen. Dat is dan misschien een van de weinige voordelen hier van.
Ik vind het echt jammer dat ik zo moet vechten. Vooral omdat je er zo moe van wordt.
En andere dingen er de dupe van zijn.
Je bent er niet meer bij met je hoofd.
Alles wat ik in mij voel, komt er op een gegeven moment uit. De vraag alleen is wanneer het er dan uit komt.
En dat is wel heel lastig Om daar mee te moeten leven. je weet niet wanneer, wat je wel weet is dat het komt.
Ik vind het echt lastig. En het is echt niet makkelijk er mee te moeten leven.
Ik vind het soms zo vervelend, omdat ik weinig tijd heb voor andere dingen.
Ik kan moeilijk met mijn vrienden op stap gaan, als ik mijn hoofd vol heb van andere dingen. En als ze dan iets zeggen, het niet eens merk. Dat vind ik echt vervelend.
Ik weet hoe het is.
Ik weet hoe het het voelt. En het voelt echt niet leuk.
je wordt er moe van, en schoolprestaties gaan achteruit.
Omdat je er niet bij bent met je hoofd. Ik vind het vervelend en wil er wel iets tegen doen. maar ik kan er moeilijk iets tegen doen.
Omdat ik het ene probleem overwin en dan tegelijkertijd moet vechten tegen het andere probleem.
soms hoeft het van mij allemaal niet meer.
Dan laat ik het maar lekker over me heen komen. Maar dat houdt ik toch niet lang vol.
Omdat het allemaal eindigt in een huilbui (wat niet slecht is) maar dan echt een uur lang.
En dan kan ik mijn kleren weer wassen, omdat ze kledder nat zijn.

Gelukkig heb ik mijn vrienden.
Die heb ik ook uit de vroegere tijden. Maar die zijn als enige nog overgebleven en daar ben ik echt heel erg blij om.
Ik vind het echt lief dat ze er voor me zijn.
Dat ze met me mee zijn gereisd in de lange tijd.
Dat ze in de slechte tijd van nu er nog zijn.
En dat ze vroeger er al voor me waren en ze er nog voor me zijn.
Maar ook vrienden die ik in de tegenwoordige tijd heb ontmoet.
Ik ben echt blij met ze. Omdat ik me wel besef dat ik niet meer in mijn eentje vecht. Er zijn mensen die met me mee vechten en dat vind ik echt super van hun.
Ik ben dan ook echt heel erg blij met hun.

Liefs
MDJ