~. Onverwacht .~

Ik haastte me het station in, want ik was al bijna te laat.
Ik had net mijn vrienden gedag gezegd en zocht naar de trein van 20 uur.
Honger, ik heb honger. Ik snelde naar het dichtsbijzijnde winkeltje naast het perron waar ik moest zijn.
Een gigantische rij mensen. Fijn. Ik wachtte, want ik had echt wel honger. De grote man die voor me stond aan te schuiven deed plotseling een stap opzij, waardoor mijn ogen zich richtten op de persoon aan de kassa.
Hij.

Hij zag me blijkbaar ook, want zijn gezicht veranderde in de glimlach die ondertussen al in mijn geheugen gegrift staat.
Dit was de eerste keer dat ik hem zag tijdens de vakantie. Ik had hem al bijna 2 maanden niet meer gezien. Ik voelde mijn
wangen steeds warmer worden. Mijn ingebouwde alarmsysteem dat aangeeft dat ik moet vluchten. Ik verliet het winkeltje en snelde naar de trein. Vergeet die honger maar. Mijn hoofd maakte plaats voor slechts één gedachte.

Ik dacht dat ik over je was. Ik dacht dat ik dit schooljaar kon starten en ik je compleet zou kunnen negeren. Maar de waarheid is dat die gevoelens die me al meer dan 3 jaar achtervolgen, me opnieuw gevonden hebben en niet vanplan zijn om me dit keer te laten gaan. De waarheid is dat ze nooit zijn weggeweest.


11 aug 2012 - bewerkt op 11 aug 2012 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Earene
Earene, vrouw, 29 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende