Gisteravond.. zat ik achter me computertje.. en me ma loopt
altijd te zeiken en te zeuren dat ik er achter vandaan moet komen enz.
Bah.
Laat me gewoon lekker.
Door me computer word t vaak beswel warm in me kamer (wat uiteindelijk ook wel meevalt, mevrouw houd van overdrijven).
Dus ik had me raam opgezet, het heeft de hele dag geregend, ik denk niet aan muggen op zo'n moment.
Komt mevrouw binnen hoor:
Oh ja lekker slim zo je raam ope, kan je niet nadenke
Ik: *ik zei niks, kon alleen maar zwaar verbaast kijken*.... wat nou weer?
Ma: Ja je laat je raam ope staan lekker slim he, straks ben jij weer degene die zegt *op zeurderige toon*'oohhh kben gestokeee' .
Ik: :| wat.. wat the fuck waar slaat dit dan weer op?
Ma: Ja je moet eens achter die computer vandaan komen en lekker naar buite gaan!
Ik: Ik ga zeker 3 keer per dag naar buite, en dat weet je zelf ook wel.
Maar dat is natuurlijk ook niet goed, want dan heb ik 'weer zitten roken'.
En trouwens alsof ik de hele focking dag achter me computer zit!! Jij kijkt toch ook de hele godganse dag tv, zeg ik toch ook niks van?!
Nee, maar dat is dan weer anders (
Natuurlijk!!!!! Ik zal eens gelijk hebben....).
Dus ik deed me pc uit, en ben op me bed tv gaan liggen kijken, met me kapauchon op.
Komt ze binne, gaat ze echt zo vollop in me beeld staan.
'Waar denk je dat je mee bezig bent Laura?!'
Niks.
'Denk je dat je het goed doet?!'
NIKS LAAT ME GEWOON JEZUS
Toen ze weg was ff zitten huilen, ik kan nooit wat goed doen in dr ogen, altijd doe ik het fout.
Ik zeg ook niet dat ik alles goed doe, maar zij ziet echt alleen maar de dingen die fout zijn en dan doet ze net of dat alles is wat ik kan.
Bah
.
Hele nacht wakker gelegen.. muziek geluisterd, gehuild..
Zal t wel weer zo zijn dat ik zelf-medelij heb, maar dit wat jullie net hebben gelezen is een fractie van het probleem.
Zijn zo nog talloze andere dingetjes...
Ik ga nu naar vriendin.
Ik wil niet thuis zijn.