het is zo jammer..
mijn opa die altijd zo vol leven zat en altijd alles nog deed 90 jaar wel oud maar toch door zijn eigenwijsheid nog steeds goed te pas.
tot gisteravond de telefoon ging en mijn tante belde dat hij was opgehaald met de ambulance.
ze dachten iets met zijn hart. maar dat was het niet.
longvliesontsteking maar het ging nog best goed.
half 10 kwam mijn vader thuis en mijn ouders gingen naar denekamp toe waar hij woont. naar mijn tante en mijn nichtje.
half 11 telefoon... ik schrok me dood natuurlijk... het gaat heel slecht met opa zei mijn moeder we gaan nu naar het ziekenhuis. en daar zijn ze de hele nacht gebleven waken bij mijn opa.
ik belde vanmorgen en hij was er heel erg aan toe. een zware longontsteking en longvliesontsteking, in het ziekenhuis weten ze niet of hij nog wel bijkomt. zijn toestand was nu geloof ik weer stabiel.
ik hoop op een wonder maar ik ben bang dat het niet meer goed komt
maar ik zit hier alleen thuis te wachten tot mijn ouders weer komen. ik wil zo graag even naar hem toe. ik moet eigenlijk ook nog naar school ma die sla ik maar over vandaag denk ik.
verder ben ik er vrij rustig onder ik heb niet heel slecht geslapen vanacht dus dat valt nog weer mee.
kusje