Mijn LL-lezers weten het al.
Ik was eigenlijk niet van plan om het openbaar te delen, maar dan kan ik mijn geniale grapje van vandaag niet kwijt, dus dan toch maar:
Ik heb na lang, LÁÁÁÁÁNG twijfelen toch de geestelijke hulpverlening maar weer eens een kans gegeven.
Dus daar moest ik vandaag heen. Ellenlange vragenlijsten invullen (
ze hebben me naar huis laten gaan, dus het zal allemaal wel wat meevallen met die gekte in mijn hoofd )
En toen kwam ik er dus wéér achter: ik val op kwetsbare/depressieve mannen. Mannen met moeilijkheden. Mannen met "een steekje los". En als ze dan óók nog lang haar hebben, oh boy!
Ik ben echt blij met mijn vriendje, maar ik kon het niet laten om wat weg te dromen in de wachtkamer.
En zo zag ik mezelf in gedachten naar 1 van die aantrekkelijke kerels gaan. Verleidelijk vlijde ik mezelf naast hem neer, dacht na over veelgebruikte openingszinnen en sprak toen in zwoele stem:
'Kom je hier vaker?'In een GGZ-instelling :'
Dat vind ik dus supergrappig.
Zelfs nu ik dit type moet ik hardop lachen.
Je mag eigenlijk niet om je eigen grappen lachen natuurlijk, maar anders is het hier zo'n depressieve boel
'Hee knapperd, kom je hier vaker?' *proest* :'