opgeven of loslaten?
Heb ik dan me best voor ons niet gedaan?
Is het mij schuld dat het zo is gegaan?
Heb ik het verkeerds aangepakt?
Heb ik niet genoeg geduld getoond?
Heb ik je niet genoeg liefde gegegeven?
Heb ik niet genoeg voor jou opgegegeven?
Of is dit mijn geluk in het leven?
Ik had niet gedacht dat het zo zou lopen, ik begon
echt in je te geloven. Je gaf mij na tijdje het gevoel dat
ik er alleen voor stond, en te lang hield ik mijn mond.
We zouden er wel komen een toekomst samen, het was wel
moeilijk vooral door al die mensen die praten. Maar dat kon me
niks schelen het ging mij om jou.
Na tijdje deed je me veel verdriet en het werd erger nadat ik je
iedere keer weer zag. Je merkte er niks van, want ik showde je altijd
een lach. Of wou je het niet onder ogen komen, was de waarheid je
te kwetsbaar?
Ik heb nu een keus gemaakt en voor mezelf gekozen het had nooit zover
mogen komen. maar ik kan het in me eentje niet meer aan, dus ik moet
je wel laten gaan. Ik weet niet eens hoe ik hiermee moet omgaan, ik lijk wel
een lekkende kraan. Me tranen blijven stromen hoe hebben we het zo ver laten komen?
Waarom liet je me toch in een keer vallen, in een keer het doet mij nog steeds zeer.
Elke gebed kom jij in voor, nu zijn het smeekgebeden om jou te vergeten want tot slot moet ik door met mijn leven.
Hoe moet ik dit noemen opgeven of loslaten, ik weet het niet want deze keus heb jij mij laten maken.
Is het mij schuld dat het zo is gegaan?
Heb ik het verkeerds aangepakt?
Heb ik niet genoeg geduld getoond?
Heb ik je niet genoeg liefde gegegeven?
Heb ik niet genoeg voor jou opgegegeven?
Of is dit mijn geluk in het leven?
Ik had niet gedacht dat het zo zou lopen, ik begon
echt in je te geloven. Je gaf mij na tijdje het gevoel dat
ik er alleen voor stond, en te lang hield ik mijn mond.
We zouden er wel komen een toekomst samen, het was wel
moeilijk vooral door al die mensen die praten. Maar dat kon me
niks schelen het ging mij om jou.
Na tijdje deed je me veel verdriet en het werd erger nadat ik je
iedere keer weer zag. Je merkte er niks van, want ik showde je altijd
een lach. Of wou je het niet onder ogen komen, was de waarheid je
te kwetsbaar?
Ik heb nu een keus gemaakt en voor mezelf gekozen het had nooit zover
mogen komen. maar ik kan het in me eentje niet meer aan, dus ik moet
je wel laten gaan. Ik weet niet eens hoe ik hiermee moet omgaan, ik lijk wel
een lekkende kraan. Me tranen blijven stromen hoe hebben we het zo ver laten komen?
Waarom liet je me toch in een keer vallen, in een keer het doet mij nog steeds zeer.
Elke gebed kom jij in voor, nu zijn het smeekgebeden om jou te vergeten want tot slot moet ik door met mijn leven.
Hoe moet ik dit noemen opgeven of loslaten, ik weet het niet want deze keus heb jij mij laten maken.
09 mei 2009 - bewerkt op 30 aug 2009
- meld ongepast verhaal
-
Potential
zondag 09 augustus 2009 01:50
wij moeten echt meeten!!
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 05 jan 2010 guys: dont even think about it.
- O 05 jan 2010 someday one day.
- O 02 jan 2010 the forgetten.
- O 30 dec 2009 lief gehad als een echte vrouw.
- O 30 dec 2009 onverwachte reactie.
- O 30 dec 2009 Mijn leven is online. ( 2 )
- O 30 dec 2009 Pap waarom is liefde zo ingewikkeld?
- O 14 dec 2009 i hate love. ( 1 )
- O 30 okt 2009 condoom altijd in je auto laten liggen haha ( 3 )
- O 24 okt 2009 bitterzoet
- O 21 okt 2009 nooit meer.
- O 15 okt 2009 Al dim je het licht. ( 1 )
- O 30 sep 2009 My beautfil memories are my memories with you. ( 2 )
- O 30 sep 2009 love's like a dog.. ( 1 )
- O 30 sep 2009 nobody knows the truth. ( 1 )