Ouder-gen?!

Op mijn werk zijn veel mensen met kinderen. Erg schattig allemaal, leuke verhalen die ze erover kunnen vertellen, leuke en lieve foto's. Als ik naar ze kijk, zie ik echt allemaal van die leuke papa's en mama's die ontzettend leuk met hun kindjes kunnen omgaan. Ze brengen ze naar de sportclubs, vertellen over hun werk, bakken taarten, gaan naar het strand.

Bij veel van hun had ik al verwacht dat ze kinderen hadden, zonder het te weten. Misschien weet je zoiets gewoon, voel je dat aan. Misschien is het gewoonte om te denken dat mensen kinderen hebben. Of misschien bestaat er gewoon zoiets als het ouder-gen.

Het ouder-gen. Iets wat van te voren al bepaalt of je een goede papa of mama zal zijn. Iets wat te zien is als je uiteindelijk kinderen hebt. Anderen kunnen merken aan je dat je een ontzettend lieve papa of mama bent. Ze weten dat gewoon. En jij laat het ze natuurlijk ongevraagd weten.
Op mijn werk is het ouder-gen volop aanwezig. Allemaal moedertjes die mij dingen kunnen uitleggen op een moederlijke manier. Op een manier zoals alleen moeders dat kunnen. Daarom vraag ik me ook af of het zo is dat je een gen moet hebben om ouder te kunnen zijn. Al heb ik het idee dat veel ouders het ook niet hebben, misschien is het wel bepalend voor wát voor ouder je bent. Het is nu eenmaal algemeen bekend dat de ene ouder de andere ouder niet is, de ene ouder verzorgt zijn/haar kind beter dan de andere.
Als je het aan mij vraagt, bestaat dat ouder-gen inderdaad en weet je in iemands jeugd al of hij/zij een goede ouder zal worden later. Zo is het zo ongeveer wel duidelijk dat mijn ouder-gen ontbreekt, al kan ik met sommige kinderen erg leuk opschieten en vind ik het ook leuk om met kinderen te werken. Ik heb gewoon niet genoeg geduld en doorzettingsvermogen om zelf kinderen te nemen. Op m’n werk is het makkelijker; je hebt ze op werk, en je laat ze op een tijd weer gaan. Je zit er niet 24/7 mee opgescheept. Dat is waar het bij mij fout gaat. Ik heb dus duidelijk geen ouder-gen. Er zijn zát mensen waar ik het wel bij zie trouwens. Ik zie hun echt al met hun kindjes lopen door het park en eendjes voeren en zo. Leuk toch?

Maar waar ik nu mee zit, als het echt zo zou zijn, zou het dan niet goed zijn om bij mensen te onderzoeken of ze het hebben, dat ouder-gen? Dan weten we bij voorbaat of mensen problemen kunnen gaan veroorzaken bij/met hun kinderen. Kunnen we dat mooi allemaal registreren en controleren of ze echt kinderen gaan krijgen, en als ze kinderen krijgen, preventief hulpverlening bieden. Staat wel lullig misschien, maar wie weet helpt het?! Het is wel weer een inbreuk in de privacy. Maar hoeveel privacy hebben we überhaupt nog? Dit zou er dan toch nog best bij kunnen?

Zou het schelen als we weten dat er een ouder-gen is? Zou de politiek er blij mee zijn, net nu ze kinderopvang gratis willen maken om ervoor te zorgen dat ouders meer gaan werken om zo de vergrijzing financieel te steunen? Ik denk het niet helaas, waarschijnlijk zal de politiek het bestaan ervan nog onderschrijven ook. Al zouden de linkse partijen er misschien nog wel wat inzien, het misschien nog wel geloven.

Vraag blijft; bestaat het en zo ja, wat doen we ermee?