Waarom? Waarom kan mijn moeder verdomme niet één keer wat voor
mij doen?!
Is het nou zoveel gevraagd om 10 minuten naar school te gaan? Vooral als het om je eigen en enige dochter gaat. Maar nee hoor, ze heeft weer eens ''geen zin''. Toen ik in de brugklas zat, vorig jaar dus, is ze naar geen enkele ouderavond geweest. En als het nou niet zo belangrijk was geweest had het me eigenlijk ook niks uitgemaakt. Maar momenteel ziet het er naar uit dat ik niet eens over ga, ik ben bijna van school getrapt en heb bijna elke dag ruzie met mijn ''vriendinnen''. Kortom; het gaat kut.
Oh ja, en mijn vader is weg. Gewoon, weg. En ik ben laf. Hartstikke laf. Zoals ik al eerder schreef is G. vandaag jarig. Hij vroeg of ik mee naar zijn huis ging vanmiddag, en zijn moeder vroeg hetzelfde (het mag inmiddels duidelijk zijn wie zij is), maar iki durfde niet. IK DURFDE HET GEWOON NIET. Ik durfde zijn familie niet te zien. Ik durfde ze niet te ontmoeten. Ik durfde geen hele middag met hem samen te zijn. Ik bedoel, we hebben niet eens verkering. Dus in plaats daarvan ben ik met Ivo en nog wat anderen een ijsje gaan halen in de stad. Ivo was(is!) toevallig ook jarig en hij trakteerde om het te vieren. Wel aardig
Iedereen heeft altijd vooroordelen over hem. Maar dat interesseert me echt niet. Hij lan hartstikke aardig zijn. Ik ken hem toch wel al 2 jaar, dus...
Maar goed, genoeg over drama van de dag.
Feest update:Ismay en ik houden allebei apart een feest. Eigenlijk ook beter want dan kan ik ook meer mensen uitnodigen. Ismay wil waarschijnlijk toch alleen maar ons vriendinnengroepje uitnodigen. Maar ik nodig Noëlle, Iris, Céline, Emma, Esmée, en evt. Eveline en Sanne ook uit
Mijn feest, mijn uitnodigingen toch? En als ze het er niet mee eens zijn, komen ze maar niet. Zulke mensen wíl ik niet eens op mijn feest.
Dat was dan dat.
XOXO