Het gevoel dat gister in alle hevigheid kwam opzetten is nog niet weg. Kon op een gegeven moment alleen nog op bed liggen en huilen. En zo ging ik vandaag verder. Nog wel gebeld naar stageplaatsen, zonder succes, de frustratie wordt steeds groter, al drie dagen hoofdpijn door de stress.
Kan het op dit moment allemaal even niet meer handelen.. Lig compleet overhoop met mezelf en reageer het soms op de verkeerde mensen af. Dan wordt ik boos om niets, om me achteraf vreselijk schuldig te voelen. Gelukkig ben ik nog wel in staat dit achteraf ook toe te geven.
Gisteren aantal keren paniekaanvallen gehad. Op een gegeven moment volgde de een de ander op en toen trok ik het echt niet meer. Ben mijn zonodig medicatie gaan halen. Huilend in slaap gevallen.
Vandaag wel boodschappen gedaan, om daarna zo "vol" te zitten om in de volgende paniekaanval te belanden. Toen ik uiteindelijk normaal kon ademhalen heb ik pas wat kunnen eten. Er zit een constante onrust en angst in mijn lijf die soms ontploft en mij die "aanvallen" bezorgd. Misschien dat het er mee te maken heeft dat ik heel erg opzie tegen de eerste echte EMDR sessie volgende week woensdag. Ik zie er echt gigantisch tegenop. En er gebeuren nu zoveel kleine dingetjes, dat ik het allemaal niet meer overzie. Ik wordt er door OVERSPOELD.
Nog een hoop te doen voor school. Krijg het niet allemaal in deze week voor elkaar. Zo maar even een mail sturen naar S. en hopen dat ze het begrijpt...
Voel me echt heel piep de afgelopen dagen...