waarom heb ik een man in mijn hoofd die ik niet eens ken ? Ik ken hem niet eens. Waarom wil hij niet uit mijn hoofd ?
Het is wel de eerste man die ik echt mooi vind van bouw. Ik voel me soms net een vrouw wier eierstokken aan het tikken zijn. Ik word er niet jonger op voor kinderen krijgen en als ik hem bekeek, dacht ik wauw wat ziet hij er recht uit van lijf en leden. Net zoals vrouwen dat in de oertijd deden. Ik denk maar dat ze dat in de oertijd deden.
Helaas kan ik hem niet meer bewonderen. Dat is wel jammer dat je geen geheimzinnige aanbidder bent. Ik heb me nu bekend gemaakt.
Zo straks komt mijn zoon (10, kun je toch echt geen zoontje meer noemen) weer thuis en daarna zullen mijn 2 broers er ook al wel zijn. Gaan we gelijk weer weg. Wel gezellig hoor. Morgen een paasbrunch. Heb ik een paar jaar geleden ingesteld en is toch leuk. Vroeger hebben we niet van die sociale dingen geleerd. Mijn ouders deden eigenlijks nooit wat met andere mensen. Ik snap dat niet. Is toch super gezellig. Gister ook weer, onverwacht weg geweest met vrienden en hun kid en later hun andere kid opgehaald.
Nee, van je ouders moet je het maar hebben. Grut wat is dit ook een niet-samenhangend verhaal. Maar ja mijn gedachte`s gaan nu eenmaal zo. En ik was toch van plan om hier wat van mijn gedachte`s neer te zetten. En dit is al de 2e keer. Schijnbaar lukt het best wel wat.
Heej voor alle alleenstaande mensen met kids (waarom hun alleen speciaal ? Geen idee, ik gun het iedereen) ik wens jullie fijne paasdagen en ik hoop dat er wat geluk in het verschiet ligt.