Patat & perfectie.

Lief dagboek,

Eindelijk had ik een goed cijfer terug gekregen van de toetsweek, een 6.0 (het is niet denderent, maar ik ben trots op mezelf want had nooit gedacht dat ik economie 12 kon )

Gistermiddag kwam een vriendin & naamgenoot Alissa langs, ik heb haar gemist. Ze is bijna jarig, dus moet even een leuk cadeau'tje verzinnen! Het is altijd gezellig met haar, dan kan ik al mijn zorgen vergeten omdat ze schaamteloos haarzelf is en precies zegt waar het op staat. En toen kreeg ik wanhopige trek...
Een kwartier later kwam ik thuis met 3,50 euro patat, kipburger, nog-iets-kip-achtigs, pikanto, mayo & pindasaus. Ik viel blindelings aan (net Alissa en mijn broertje; ik heb wel beetje eetlust, maar dat in mijn uppie lukt niet echt) en kreeg er al gauw spijt van: wat was ik misselijk! Nathalie kwam nog even langs en at de halve zak op Zij heeft écht abnormale eetlust.

Mijn vriendje belde hoe laat ik zou komen. Hij zei:
"Zie maar..."
-"Ja, maar straks kom ik en dan zitten jullie te eten"
"Nee joh, ik eet toch apart. Kom maar wanneer je zin hebt!"
En aangezien we de film van 7 uur zouden nemen, stond ik half 6 op de stoep. Ik zat 5 minuten in zijn kamer en de hele familie kwam thuis & gingen eten, inclusief mijn vriendje. Ik schaamde me dood.

De film was grappig! Mijn nicotinegebrek werd te hoog, onderweg naar de eerste de beste sigarettenapparaat, want ik moest en zou het aan hem vragen. Lyla. Zijn beste vriendin, het perfectste meisje dat ik ooit heb gezien, het meisje dat bij ons werkt, het meisje wie zijn vader zijn schoondochter noemde, het meisje dat daar dagelijks over de vloer kwam, het meisje dat danst bij een bekend, lokaal hiphopbandje. Zij die een paar keer met hem was geweest, zij die een paar keer bij hem heeft geslapen, maar niks was gebeurt. Dat meisje dat zei; "Is Rutger niet wat voor jou?"

Het spookt al een poosje door mijn hoofd. Omdat ik uit persoonlijke ervaringen heb meegemaakt dat meisjes & jongens die elkaars beste vrienden zijn, vroeg of later iemand meer gevoelens krijgt dan vrienschap.
Toen we naar de bios nog even naar mijn huis gingen, gooide ik het in de steeg uit:
"Ben je ooit verliefd geweest op Lyla?"
- "Ja".

Een half jaar geleden, dus 4 maanden voordat ik met Rutger ging, was hij verliefd op Lyla. Twee maanden. Ze waren paar keer met elkaar geweest, voor een feestje, en op het feestje zoende ze voor zijn neus met een andere jongen. "Maar we zijn toch alleen maar vrienden?"
Volgens hem, zijn moeder & zus was ze heel erg verandert, ze zuipt, blowt en heeft een eigendunk.
"Denk je dat je weer gevoelens voor haar kunt krijgen?"
-"Nee, dat is een afgesloten hoofdstuk".
Stilte.
-"Je gelooft me niet hè?"

Liefs,
Alyssa.