Peinzende geest
Dan vraag ik me af wie
ik ben want jij weet het
net zomin als ik, vraag
me dus niet de weg te
wijzen want ook ik ben
deze kwijt. Samen val
ik, met jou, uit pure
onmacht in de diepte
van wie ik hoor te zijn
om gelukkig te zijn.
Zelfreflectie van een kluizenaar, diep
in de spelonken van zijn geestelijke zijn,
openbaart hem de klaarheid van simpele
oplossingen. Al de problemen worden reeds
ondermijnt door banale feiten gemaskeerd
door dure woorden en vertroebelt door de
subjectiviteit van mijn gevoel. In een staat
van trance enter ik de nieuwe wereld van
mijn eeuwig peinzende geest.
Aanschouw mij nu in
dit lichaam van een
trotse man, zie mij
staan op de rots van
moed en vertrouwen
om deze harde wereld
te overwinnen met
mijn innerlijke kracht
12 mrt 2009
- meld ongepast verhaal
-
here (opgeheven op 25-5-2011)
donderdag 12 maart 2009 20:06
(Wat ontzettend fijn weer iets van je te lezen.) En je schrijft zo fijn.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 29 jan 2009 In het bos ( 1 )
- O 28 jan 2009 Het woord.
- O 28 jan 2009 Raaskal ( 2 )
- O 25 jan 2009 Tot mijn spijt ( 3 )
- O 18 jan 2009 Een ode ( 4 )
- O 15 dec 2008 De pijn
- O 09 dec 2008 Sterveling
- O 09 dec 2008 Het branden ( 2 )
- O 08 dec 2008 Onverdient
- O 08 dec 2008 keuzes
- O 08 dec 2008 Mijn bron ( 2 )
- O 26 nov 2008 Fietsen ( 1 )
- O 25 nov 2008 Koude aanraking
- O 25 nov 2008 Dat klopt niet
- O 25 nov 2008 ach.. woorden..