Perfectie
Haar lichaam schreeuwde om een hap, maar haar geest weigerde.
Ze wilde niet verliezen, niet nu. Ze wilde nog een stap zetten op weg naar perfectie.
Want zolang ze stappen zette, zolang ze door bleef gaan, dan wist ze dat ze op een dag haar doel had bereikt: eeuwige perfectie. Pas dan mocht ze toegeven aan eten. Maar tot dan, zou er geen hap door haar keel gaan. Het zou haar dik maken, en haar weer helemaal aan het begin van de weg zetten. De weg naar de perfectie, waar het stemmetje in haar hoofd haar naar toe had geleid, en waar het stemmetje haar naar het einddoel bracht. Het stemmetje zou haar leiden naar perfectie. Het meisje in haar hoofd zou haar van een mislukt veranderen in een mooi meisje. Dan pas zou het stemmetje tevreden zijn, dan zou iedereen tevreden over haar zijn. Dus ze zou niet zwak zijn. Ze zou niet eten. Ze negeerde haar schreeuwende lichaam, en gooide het voedsel, het vergif, weg. Ze was op weg naar perfectie, herhaalde het meisje in haar hoofd. Perfectie
Zarah, vrouw, 13 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende