Pesten laat sporen achter in DNA.
AMSTERDAM – Genetische veranderingen door pesten leiden tot toekomstige psychische problemen. Dat schrijven Canadese onderzoekers van de Universiteit van Montreal deze week in Psychological Medicine.
De wetenschappers onderzochten 28 jonge tweelingen waarvan er een gepest werd. Ze keken of pesten van invloed was op de zogenaamde methylering van DNA. Dat is een mechanisme van het lichaam waarbij er specifieke moleculen, methylgroepen, aan het DNA worden gehangen om genen harder of zachter te zetten.
De methylgroepen fungeren als een soort volumeknoppen van het DNA en hebben zo invloed op iemand functioneren.
De Canadezen vonden dat er in ieder geval een specifiek gen, SERT, veranderde onder invloed van het pesten. Bij gepeste kinderen bleek dit gen sterker gemethyleerd dan bij hun niet-gepeste tegenhangers.
Het SERT-gen is betrokken bij de regulering van serotonine, een neurotransmitter die humeur en psychische staat reguleert. Het heeft op die manier een rol bij het ontstaan van depressies.
De onderzoekers hebben nog geen langetermijnonderzoek gedaan, maar verwachten dat de genetische veranderingen in het SERT-gen van invloed zijn op iemands toekomstige psychische en sociale leven.
Eerder onderzoek toonde al aan dat kinderen die eerder gepest zijn, meer moeite hebben met sociale interactie en agressiever zijn. Dat zou terug te voeren kunnen zijn op deze bevinding, zo denken de Canadezen.
Verder onderzoek moet uitwijzen of de veranderingen omkeerbaar zijn, bijvoorbeeld door psychologische hulp.
De wetenschappers onderzochten 28 jonge tweelingen waarvan er een gepest werd. Ze keken of pesten van invloed was op de zogenaamde methylering van DNA. Dat is een mechanisme van het lichaam waarbij er specifieke moleculen, methylgroepen, aan het DNA worden gehangen om genen harder of zachter te zetten.
De methylgroepen fungeren als een soort volumeknoppen van het DNA en hebben zo invloed op iemand functioneren.
De Canadezen vonden dat er in ieder geval een specifiek gen, SERT, veranderde onder invloed van het pesten. Bij gepeste kinderen bleek dit gen sterker gemethyleerd dan bij hun niet-gepeste tegenhangers.
Het SERT-gen is betrokken bij de regulering van serotonine, een neurotransmitter die humeur en psychische staat reguleert. Het heeft op die manier een rol bij het ontstaan van depressies.
De onderzoekers hebben nog geen langetermijnonderzoek gedaan, maar verwachten dat de genetische veranderingen in het SERT-gen van invloed zijn op iemands toekomstige psychische en sociale leven.
Eerder onderzoek toonde al aan dat kinderen die eerder gepest zijn, meer moeite hebben met sociale interactie en agressiever zijn. Dat zou terug te voeren kunnen zijn op deze bevinding, zo denken de Canadezen.
Verder onderzoek moet uitwijzen of de veranderingen omkeerbaar zijn, bijvoorbeeld door psychologische hulp.
19 dec 2012 - bewerkt op 19 dec 2012
- meld ongepast verhaal
-
Gradus (opgeheven op 27-12-2012)
woensdag 19 december 2012 01:33
van wanneer is dit artikel? best interessant aangezien ik zelf mensen vergeleek, mensen die veel gepest zijn en mensen die weinig of niet gepest zijn.
gelukkig heb ik dit niet hahaha, anders lach je ook niet veel met vrienden en mensen waarmee je in contact komt waardoor depressies een gevolg kunnen zijn.
tis wel iets om aangepakt te worden, mensen die zelf pesten vind ik ook zieke mensen, teveel ego enzo..
vind trouwes persoonlijk dat je meestal een gepest kind kan helpen door een kring te bouwen van kinderen/mensen waar veel gelachen wordt en veel humoristische interactie plaatsvindt. Lachen is nu eenmaal de sleutel tot gelukkig leven. Maar gepest worden vernietigd veel, net als overmatig gebruik van alcohol.
thanks voor het delen!
-
Roch
woensdag 19 december 2012 01:34
Interessant. Methylering is volgens mij normaal gesproken wel omkeerbaar, dus ben benieuwd wat vervolg onderzoek uitwijst.
-
Roch
woensdag 19 december 2012 01:36
Ik vind het trouwens zo bizar en indrukwekkend en fascinered dat pesten, een omgevingsfactor, een post-translatisch effect heeft op DNA.
Ik zal me altijd blijven verbazen dat één verandering in één gen in één chromosoom al een ziekte tot gevolg kan hebben. -
Gewoon ik
woensdag 19 december 2012 01:57
Gradus; ik heb dit artikel van nu.nl en heb het originele artikel (moet ik toegeven) nog niet opgezocht en gelezen, dus dit is slechts een samenvatting en ik weet niet van wanneer het precies is. Maar een persbericht volgt meestal wanneer een wetenschappelijk artikel recentelijk gepubliceerd is - in dit geval in Psychological Medicine.
Roch; dat is zeker interessant! Wat ik zelf heel boeiend vind is hoe bepaalde takken van de psychologie meer verschuiven richting natuurwetenschappen, omdat men steeds meer gedragsprocessen weet te linken aan biologie en andersom. Dit soort onderzoeken staan natuurlijk nog heel erg in de kinderschoenen, dus wrs. is er nog veel te repliceren, verwerpen en verbeteren, maar dit type nieuwe bevindingen zijn erg boeiend en m.i. ook van nut, omdat ze inzichten leveren in mogelijke behandelmogelijkheden in de toekomst.
-
nightfall (opgeheven op 4-11-2013)
woensdag 19 december 2012 02:01
explains, maar toch zou ik mijn eigen depressies en het vele harder worden tegen mensen afschuiven op dat ik vroeger erg veel gepest ben geweest
-
Roch
woensdag 19 december 2012 02:04
Uhu, ja ik vind dat ook interessant. Ik heb dan persoonlijk minder met psychologie, maar ik blijf me elke keer weer verbazen/fascineren over hoe je door één mutatie een eiwit niet/wel hebt en daardoor een ziekte wel krijgt.
Inderdaad interessant hoe gedrag gekoppeld wordt aan biologie en dan nu zelfs steeds verder tot moleculair/cellulair niveau. En hoe dit weer gekoppeld wordt tot aan de scheikunde. Het kleinste van het kleinste.
Ik ben er ook zeker van dat alles nut heeft. Juist als je de mechanismen weet van ziektes (al dan niet psychologisch), hoe ze werken, juist dan zijn er ook nieuwe aangrijpspunten voor therapieën. ^^ -
Gewoon ik
woensdag 19 december 2012 02:05
Hoe bedoel je, nightfall? Je ne comprends pas (sorry, het is laat ^^)
-
Gewoon ik
woensdag 19 december 2012 02:06
Ik heb dan persoonlijk minder met psychologie, maar ik blijf me elke keer weer verbazen/fascineren over hoe je door één mutatie een eiwit niet/wel hebt en daardoor een ziekte wel krijgt.
Ja, dat laatste is gigantisch boeiend. -
Roch
woensdag 19 december 2012 02:10
Daar zijn wij het dan over eens!
En ondertussen weet ik dat het kan en hoe sommige ziektes genetisch in elkaar steken, maar het blijft zo.. bizar en abstract. Dat zoiets kleins een reusachtig gevolg kan hebben. Die dan ook nog eens onwijs verschilt van een effect als gevolg van een andere mutatie die er op lijkt.
Ik denk dat ik nooit genoeg zal hebben van deze onderzoeken. Ik ben blij dat ik doe wat ik nu doe. Maar dat terzijde. xD -
Streep
woensdag 19 december 2012 02:15
Ah top! Bedankt voor het delen. Ik kan helaas alleen maar de abstract bekijken, maar daar staat wel het volgende in...
Bullied twins also showed increasing methylation levels between the age of 5 years, prior to bullying victimization, and the age of 10 years whereas no such increase was detected in non-bullied twins across time.
Machtig. - Streep woensdag 19 december 2012 02:18
-
Gewoon ik
woensdag 19 december 2012 02:24
Streep, ik kan erbij via mijn universiteitsverbinding.
Wil je de PDF hebben?
-
Streep
woensdag 19 december 2012 02:36
Je bent een biologisch engeltje.
-
Streep
woensdag 19 december 2012 03:16
Wat ik hierboven dikgedrukt aanhaal komt niet terug in het onderzoek trouwens. Sterker nog, daar spreken ze er over dat er voor het pesten begint geen meetbare verschillen zijn in methylering tussen de mz.
Geestig is wel, dat gepeste mz minder cortisol vrijlaten dan de niet gepeste mz.
Tweelingstudies. -
*Princess*
donderdag 27 december 2012 13:15
Heel erg interessant! Wetenschap
Log in om een reactie te plaatsen. vorige volgende