Zo...ik heb het er ff uitgegooid.
Ik werd net opeens zo vreselijk kwaad. Echt waar!!!
Mijn broertje was aan het kloten, ik voelde me naar en opeens...bah...
woede explosie!!!!Alle frustraties kwamen opeens naar boven.
En ik zat op de chat , want ik had een afspraak met een chatvriend die ik al een poos ken. En ik had meteen te kennen gegeven dat ik pissig en chagerijnig ben.
Dus ik begon eerst mijn kwaadheid over mijn broertje te uiten en ik werd alleen maar kwader als hij zei: "Maar hij is wel ziek."
Toen wou hij het over iets leukers hebben.
Ook iets waar ik op dat moment niet goed tegen kan, omdat ik mijn gal echt ff moet spuwen en als iemand het dan niet wil horen en een happy-talk wil houden word ik daardoor nog bozer.
Toen begon ik over de exvriendin van mijn papa.
Zij was 10 jaar lang de vriendin van mijn vader en ik heb daar dus het grootste deel van mijn leven gekend en ik zag haar echt als een stief-moeder. Nu wist ik wel dat mijn pap en zij vast niet eeuwig bij elkaar zouden blijven en zei zij altijd wel van: "als we uit elkaar gaan dan houden we contact. Kun je me bellen en brieven schrijven."
Dat was dus één grote leugen!!!!Ze heeft never nooit afscheid genomen en ik heb geen antwoord gekregen op brieven terwijl zij soms nog wel met mijn vader praat en wel naar mijn broertjes toestand informeerde.
DAT DOET ECHT VEEEEEL PIJN!!!!!!
Dus daar huil ik nog steeds wel eens om en nu prikken de tranen al weer.
Dus daar was ik ook heel boos om en dat moest ik er ook allemaal even uit gooien. Maar die vriend...tja, dat snapt ie niet ofzo. Dat probeerd hij wel. Maar in plaats van mij te steunen neemt ie het op voor de exvriendin. En wat hij zei, daar zat wel waarheid in en alles , maar toch...dat wil je op die momenten niet horen, want dat werkt (bij mij) averechts.
Maar later kwamen er andere mensen in de chatbox die het wel snapte en toen was de woede weer afgezakt.
Maar toch vond ik dat heel jammer, want hij is een goede vriend.
En hij wil mij altijd helpen. natuurlijk wil ik dat niet altijd, maar het is loef bedoeld. Dus ik had hem gezegd dat als ik geholpen zou willen worden, ik dat zou zeggen en dat hij dan eigenlijk alleen maar moet luisteren.
Maar nu doet het dubbelpijn op een of andere manier.
Want hij deed het niet...of niet goed. En natuurlijk kan ik hem daar niet kwalijk voor nemen.
Mijn gebruiksaanwijzing is onvindbaar, maar toch...
En nu is hij ook chagerijnig