Plotseling, dat afscheid :s

Afscheid nemen doet pijn
Het is niet te bevatten
Vooral als diegene
Er zelf niet meer wil zijn

Een fijne persoon
Met een leven nog zo vol
Familie en vrienden
Op zijn tijd plezier
En ook wel lol
Nooit had ik dit gedacht
Kiezen voor een eeuwige rust
Nooit maar dan ook nooit had ik dees verwacht

Afscheid nemen doet altijd pijn
Maar vooral als diegene ervoor kiest
Er zelf niet meer te willen zijn


Al die dagen gespendeerd aan haar,
gepraat, getroost,geknuffeld en gesteund.
En toch, het woord zelfmoord is nooit gevallen.
'Kon ik de klok maar terug draaien' een van de bekende gezegswijzen.
Maar wat ben ik ermee, de familie en wat was zij er mee?
En toch, we hebben uren bij een psychiater doorgebracht.
Maar zelfmoord? Nooit hebben we het er over gehad.

Nu is ze er al 3 maand niet meer, en ik die dacht dat ik dees kon tegenhouden.
Ik die dacht dat het allemaal door mij was. Maar, ik stond positief in haar afscheidsbrief vermeld.
Een troost? Misschien, maar 't helpt niet. Ik ben het stilaan aan het verwerken.
Dit roept waarschijnlijk bij velen de vraag op, hoe heeft ze haar leven stopgezet.
Dat is nog een stuk dat moet verwerkt worden, en kdurf daar nog niet echt over te praten.
Deels om dat ik het gwnweg nog niet ken en ook uit respect voor haar familie.
Mss dat dees nog eens leter verschijnt :s
Greetsz,
The diarist x