Zwanger?

Dat ene feestje, tof plezant, leuke jongens, en dan HET moment.
Degene waar je stapel van loopt, stapt op je af en begint een gesprek aan. Zeg nu zelf, Helemaal in de wolken.
Zoals vaak gezegd, van het ene komt het ander en ze zonderen zich af naar boven. Jij -als beste vriendin van het meisje- fluistert nog net in haar oor, wees voorzichtig!!
De dag erna, belt ze je op en verteld honderduit over haar fantastische en heerlijke nacht.
Omdat je niet meteen klinkt zoals jij wil, haakt ze kwaad af en verteld of eerder roept je na "Jij bent echt geen goede vriendin!".
Je laat het meisje in haar eer, tot enkele weken later ....

Ze belt je in paniek en huilend op, en verteld dat haar regels uitblijven. Je bent uiteraard wel een goede vriendin!!!
Je rent naar haar toe, onderweg heb je al een zwangerschapstest meegenomen en je knuffeld en troost haar. Ik overtuig haar om de test te doen, en voor een keer heeft ze geluisterd. Wat verschijnt er uiteindelijk op het scherm? POSITIEF!!
Haar wereld stort in en ze bied meerdere keren haar excuses aan. "Je bent de beste vriendin die ik heb, ik had moeten luistern, blablabla".
Op zo een moment ben je kwaad, kan je haar wel slaan. De vraag "ben ik nu wel weer ok?" komt in je op. Maar, je spaart haar, voor het kind.
Ik heb met haar vakantiejobs, acties, enz gevoerd om geld te sparen. En nu, één jaar later, ben ik nog steed haar beste vriendin , ik laat haar niet in de steek!
9 maand heb ik voor haar en de baby gezorgd, en daarna was ze daar Ella, samen met de vraag "Wil jij haar meter zijn?"

Greetsz
The diarist