Spierpijn, kramp in vingers, stijve nek..verrotte elleboog.
Ik ben helemaal kapot.
Serieus waar.
Wat heb ik nou helemaal gedaan? Met m'n kont op een stoel gezeten.
En nouja..kerstkaarten geschreven. Want ik moet vooral doorgaan..zeggen ze.
Zwik kaarten aangeschaft, postzegeltjes erbij. Gaan met die banaan.
Is zo gebeurt, denk je optimistisch. NOT! Want kon mijn adresboekje nergens meer vinden.
En ik had 'm destijds expres in allerlei woeste kleurtjes gekocht. ''Raak ik 'm niet zo snel kwijt..''
Weer een illusie verstoord..
Telefoonboek.nl gegoogeld. Kun je best veel mee vinden. Maar toch niet iedereen dus.
Briljante ingeving ; condeleance register van zus gepakt. Staan zowat alle adressen in.
Beetje luguber, maar vooruit maar. Niet naar de rest van de inhoud kijken..RIL..
Alle namen e.d snel op een blaadje gekalkt. Bleek zelfs voor mezelf niet overal even leesbaar.
En ik moest even een andere pen zoeken, deze vlekte..Okay, ze vlekten bijna allemaal.
Dan moet het maar zo.
Even kijken aan wie ik de leukste kaarten stuur..die lelijke kan wel naar m'n baas. Valt toch niet op.
Gatver..waar zijn die postzegels nou weer? En o, nee..ik schrijf die naam fout.
Heb ik straks weer een envelop te weinig...
Goh, heel rustgevend zeg..kaarten schrijven. [ Ik negeer de rode vlekken in m'n nek]
Hèhè..ik geloof dat ik iedereen heb gehad..opruimen die troep..
Wat ligt daar nou? SHIT! Nog meer adressen..nee toch.
En ik heb ook niet meer genoeg kaarten. Moet ik morgen weer bijhalen en schrijven en..
Ik wil niet meer!!!
Want ik word er zo moe van, en ik krijg tegenwoordig al spierpijn, als ik maar naar een pen
kijk.Terwijl ik vroeger op school, UREN zat te schrijven zonder een centje pijn..En nu..
Kan ook komen doordat ik een leesbril moet..hoef ik niet met m'n neus zowat OP de kaarten te zitten.
Doe ik natuurlijk niet, dan liever een stijve nek.
Beter schrijven ze me ALLEMAAL een kaart terug..Anders stuur ik volgend jaar postduiven rond om op hun hoofd te schijten !
Mmm lucht dat effe op..