R.I.P Niels, een vreselijke dag..

Ja, daar zat ik dan achter de computer..
Donderdag avond, msn'end met een paar jongens uit men klas.
Na een tijdje vroegen er twee, of ik wist waar Niels was, want zijn vader had naar hun gebeld.
Nee, zei ik. Want ik wist het niet..
Denkend dat ie wel weer terug zou komen..

Niet dus..

De fietsenkelder uit, op weg naar de ingang, al een jongen uit men klas, zegggend: Niels is dood, maar ik dacht dat ie een grapje maakte, en liep door..
Maar, daar, stond mijn mentor, met tranen in zijn ogen, Niels is vannacht overleden..

En dan, dat gevoel.. Kippenvel, een kou die niet weggaat..

Iedereen met geschrokken gezichten, sommigen huilend, ik was in shock..
Hoe kon het? Waarom hij? Wat is er in hemelsnaam gebeurd..?

Iedereen werd gevraagd om naar de aula te komen..
Zelf ben ik in een hoek gaan zitten, met een paar vrienden..
Toen de directeur, het zei, en tijdens de minuut stilte, kwamen mijn tranen..
Ook gefrustreerd, over een paar van die kutkleuters, die denken dat het grappig is..
Proberend hun lach in te houden onder die ene minuut..

Toen naar lokaal 108, iedereen die daar was, kende Niels goed, of zat bij hem in de klas..
Geshockeerd, iedereen..

Vele zakdoekjes gezien, niet veel gegeten, geen zin in..

De hele dag door herdacht, met de hele school.
Een school van 1400 leerlingen, was nu ineens doodstil..

Soms liepen er mensen even weg, even niet in dat lokaal.. weg van alle emoties..

Het was een vreselijke dag, 4 December '09

Niet alleen voor 3hv3, niet alleen voor de leraren, maar voor de hele school.

Die 4 December, mooi afgesloten, en een boeket gekocht voor de ouders..

Hierbij ook steun voor hen, die het het hardst nodig hebben..

En lieve Niels, rust zacht daar..