raar op een goeie manier

Wat een kut leven heb ik! (sorry voor de taal gebruik ) Tja mensen denken omdat ik een tiener ben ik geen mening heb , dat ik niet mee tel!!even voor de duidelijk heid , ik leef in een gezin waar in mijnbroers en zussen minimaal 10 jaar verschillen en ze allemaal afegestudeert zijn op de universiteit,waar me ouders beren trots op zijn . En daar ben ik dan het misslukeling van het gezin,de brutale, de domme, de niet luisterdende , de afgezonderde en de jongste...
overdrijf ik? in mijn ogen totaal niet. weetje ik zou kei hard liegen als ik zou zegen dat alles prima met me gaat ( al hoewel ik dat toch blijf zegen tegen iedereen) en dat ik gelukkig ben. ik ben het niet, bestaaat er ook iets als nog meer ongelukkiger dan ongelukig zijn?
begrijp me niet verkeerd , ik ben geen afdanker kind wiens ouders verslaafd zijn . ik word niet fysiek mishandelt...
ik had geen idee dat woorden zo krachtig konden zijn! je kunt er zo goed bij voelen en tergelijker tijd zo slecht. vooral woorden die zijn opgeschreven. ik onthou ze dan sneller, ik zie het dan elke keer terug in mijn hoofd. dat kan een voor deel hebben maar ook een nadeel..want weetje als iemand iets vreselijks zegt zoals: ik haat je. tuurlijk is dat erg , maar misschien floepte dat er gewoon uit, zonder dat die gene er bij nadenkt. maar als iemand je een smsje of een whatsappje stuurt met de zelfde tekst weet je dat die gene eerst goed heeft kunnen na denken voor dat die gene het verstuurt. en in mijn geval is het ook een soort bevestiging zwart op wit als iemand het naar mij schrijft... maar ik dwaal af.
ik ben alles wat mijn ouders verafschuwen in een kind. ik haal lage cijvers al kan ik beter, ik ben brutaal tegen iedereen en alles, ik doe nooit wat me ouders me vragen en ik heb een hekel aan alles dat me ouders leuk vinden .Toch hou ik zeels veel van mijn ouders. raar he , ik ben van bewust dat ik niet goed bezig ben ent och ga ik er mee door al hou ik zeels veel van mijn ouders. Ja ik ben raar , maar dat boeit mij niet.mensen vinden dat blijkbaar cool , ze noemen me "badass" , ze willen opeens met me hangen .ik ben echt geen type dat zich daar mee bezig houd : populair zijn. Maar toch trek ik mensen aan . daar door gaan andere mensen die toevallig ook wel "de sukkels"of "de nerds" worden genoemd denken dat ik egoistisch ben en alleen aan me zelf denk en aan populair zijn denk. oke ik ben egoistisch , maar dan op een andere manier.
vroeger heb k me zelf voor genomen nooit zo een hupel tutje te worden . Dat ben ik gelukkig ook niet .teminste in de ogen van kindere bij mij opschool .thuis denken ze er anders over . mijn zussen vinden me een hupeltutje die teveel met mijn uiterlijk bezig is . als je een schoolgenoot zou zijn zou je dit nooit verwachten van mij maar ik geef echt wel om hoe ik er uit zie . ik maak mensen alleen wijs dat mijn haar gewoon toevallig zo goed zit of dat ik maar iets uit mijn kast heb getroken . maar eerlijk zit ik elke avond te piekeren over wat ik aan moet doen of of ik al een makser op heb gehad , jup zoals ik al zij ik ben raar .raar op een goeie manier