Ken je mij werkelijk Of denk je dat maar Voel je mijn pijn mijn verdriet Maar ook mijn vreugde Zie je de blik in mijn ogen Waar ik zoveel mee zeggen wil Snap je het wanneer ik stil ben Of ik uitbundig ben Ik denk het niet Ik geloof het niet Want er zal niemand zijn Niemand en nooit Die mij werkelijk zal kennen Maar misschien ben jij toch degene Die begrijpt wat ik bedoel Die ook begrijpt wat ik voel Je wist wat ik wilde zeggen Ik hoefde niks meer toe te voegen Ik zat daar naast je En ik hoorde wat ik wilde zeggen Ik weet niet hoe ik je moet bedanken Zonder jou was ik gevallen Gevallen in het niets Gevallen zonder op te staan Mijn ogen vullen zich met tranen Je hebt me tot in mijn allerdiepste geraakt Als ik je weer zie Zal ik het je zeggen Zeggen dat ik je voor altijd dankbaar ben