Rechtzaak

Mijn moeder komt verdrietig de kamer ingelopen:
We hebben deze rechtspraak verloren, t'is nog niet helemaal voorbij..maar we hebben wel al bijna zeker verloren

Ik wist dat het niet goed zou gaan, soms heb je van die gevoelens.. verdrietig en ik voelde me verlaten.. God.. why are you when I need you?

Ik glimlachde even naar mijn ouders.. ook al stonden de tranen mij in de ogen:
Als god een deur voor je sluit, doet hij dat om een poort voor je te openen

en ik wil in deze zin geloven... ook al is dat moeilijk...
mijn moeder kijkt me niet-begrijpend aan

'je kan nu geen instrument meer spelen, en vergeet die danslessen maar'

ik glimlach...

ik heb niets... ik ben arm

maar ik heb iets wat geld nooit zou kunnen betalen:

liefde
23 sep 2005 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van hope
hope, vrouw, 38 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende