Vel na vel,als een verhaal.
Zijn de lagen van mijn huid.
Tel duizendtallen duizendmaal.
Raak de tel snel kwijt.
Geen vlees in mij,
dat op vrijheid lijkt.
Hoe ik mezelf ook ontleed.
Stuit steeds weer op stank,
en stoffig spijt.
Ijdelheid in mij,
ruikt als rottend fruit.
Mijn weefsel,bloed en tranen.
Zijn verbonden als zenuwbanen.
Dus zocht ik de vrijheid,
in de kern van het wezen.