Restje menswaardigheid

Vel na vel,als een verhaal.
Zijn de lagen van mijn huid.
Tel duizendtallen duizendmaal.
Raak de tel snel kwijt.
Geen vlees in mij,
dat op vrijheid lijkt.
Hoe ik mezelf ook ontleed.
Stuit steeds weer op stank,
en stoffig spijt.
Ijdelheid in mij,
ruikt als rottend fruit.
Mijn weefsel,bloed en tranen.
Zijn verbonden als zenuwbanen.
Dus zocht ik de vrijheid,
in de kern van het wezen.


liefdesverdriet
27 nov 2009 - bewerkt op 27 nov 2009 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van foxie
foxie, man, 123 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende