Run'sHouse

De behoefte om te schrijven overschaduwd door een tekort aan woorden. Waar moet ik beginnen en hoe zal mijn verhaal eindigen? Ik wil lachen, ik wil huilen! Ik wil blij zijn, ik wil boos zijn.. Maar niets van dit alles veranderd deze bizarre tijden. Verwarring heerst wanneer een van bovenstaande emoties de kop op steken. Hoe ga je om met succes en verlies 'all at once'? normaal altijd antwoorden klaar, momenteel antwoorden te kort! Ik heb veel bereikt in korte tijd, maar nog meer verloren in een NOG kortere tijd! Terwijl ik de wereld rond reis voor mijn carrière die inneens razend snel omhoog schiet, bevind mijn bff zich in een gevaarlijke neerwaartse spiraal met als rampzalig gevolg: suïcide!! Terwijl ik mij klaarmaakte voor mijn volgende event in België, besloot zij een eind aan haar leven te maken. Zonder enige waarschuwing laat ze weten zich niet zo lekker te voelen en even op bed gaat liggen. Dat ze het moeilijk had was duidelijk. Wat er in haar hoofdje omging, minder. Toen iemand paar uur later polshoogte ging nemen was ze al helemaal koud, was er haast geen pols meer en ademhaling viel nauwelijks waar te nemen. Ze hebben haar behoorlijk lang moeten reanimeren, maar... Ze is er weer! Dat heet, ze leeft nog en elke dag gaat een ietsie pitsie beetje beter. Ze heeft anderhalve week in coma gelegen en is sinds 5 dagen weer wakker. Dat veranderd niets aan het feit dat er veel schade is. Ze heeft zuurstof tekort geleden en ook de overdosis meds heeft flinke schade aan de hersenen toegebracht. De eerste dagen heeft ze Zelfs aan de hart en het apparaat gelegen. Toen was het nog maar de vraag of ze überhaupt nog zou bijkomen. Gelukkig dus maar. Door de hersenbeschadiging kan ze o.a. niet meer praten. De laatste 2 dagen begint ze thans wat te mompelen en soms verstaanbaar nog ook! Haar motoriek is blijvend beschadigd, maar de tijd zal leren tot hoever ze zal herstellen. Geestelijk zal ze nooit meer de oude worden, maar ook dat is afwachten hoe ze zichzelf zal ontwikkelen! Het enige wat wij naasten kunnen doen is er voor haar zijn, bidden, hoop houden en kaarsjes branden. Er is nou overleg of ze overgeplaatst kan worden naar een revalidatie centrum. Tot overmaat van ramp moet dit allemaal gebeuren wanneer mijn ex bij mij logeert! Mijn relatie werkt voor geen meter, de dealer maakt een cruciale fout op een cruciaal moment in mijn toernooi, mijn beste vriendin pleegt zelfmoord, ik ben momenteel dus alles behalve Miss sunnshine en mijn ex kan alleen maar klagen over hoe negatief ik wel niet ben omdat ik 2DAGEN in zak en as zit. 'k heb niet echt kunnen lachen afgelopen week' Tja, zoiets kun je maar beter negeren Ik ben er voor mijn vriendin, elke dag! Daarbuiten doe ik wat ik moet doen en blijf hard werken aan mijn carriere. Hier lig ik dan, in bad, typende op mijn ipod! Ik voel me net Run van Run's House. Het enige wat nog mist is zijn inspirerende afsluiter. Ok, hier komt ie dan Wanneer je beste vriend(in) het leven niet meer zitten en deze besluit er een eind aan te maken, schuldgevoelens lossen niets op. Het enigste wat je kunt doen is hem/haar zo veel en zo goed mogelijk steunen. 'Wat als' lost niets op en draait de tijd niet terug. Iemand die vastbesloten is een eind aan zijn leven te maken, doet het toch. Ongeacht of jij nou die ene dag meer of minder tijd hebt gemaakt! Love Live!! Mooi Pasen