Sawena's verleden (3)

1816 - Troonzaal Achtste Cirkel
Er werd in de gangen gefluisterd weg te blijven van de troonzaal die avond. Het avondeten zou voor eens opgediend worden in de privé vertrekken van de adellijke heren en vrouwen van het hof, waardoor veel van de slaven hadden een uniek avondje vrij hadden. De kruisgewelven die het plafond van de Achtste Cirkel sierden leken spottend de echo van het anders vrolijke avonduur met zich mee te dragen. Schaduwen verborgen de taferelen waar de decoratieve plafond doeken over vertelden, omdat de haardvuren achtergelaten waren om langzaam uit te doven. Ook de kleine spiegeltjes die aan de majestueuze kroonluchters hingen, legde onopzettelijk de nadruk op de bijna opgebrande kaarsen.

Hoewel het niet te zien was aan de bijna schemerige zaal, was het een bijzondere avond. De demonen die besloten hadden de ceremonie bij te wonen, waren op beide handen te tellen. Het was immers onnodig om de 'monsters' met een bezoek te eren. Naast Sawena stond slechts een andere leerlinge te wachten. Eerder was ze door Darda als Kis voorgesteld en Sawena kon het niet laten om af en toe haar blik over de Godin van de Dood te laten gaan.

Hoewel maar weinigen echt een familie connectie hadden, werden Goden van de Dood vaak gezien als broers en zussen. Het was Sawena nu duidelijk waarom. Dankzij het ceremoniële uniform, waren er op het eerste gezicht maar weinig verschillen tussen hen beide. Waar zij zelf blond was, had Kis bruin haar en wellicht was ze qua gestalte iets groter dan Sawena. De zwarte jurk verhulde echter het merendeel van de verschillen.

De diepe stem van de heraut kondigde de komst van de heersers van de Achtste Cirkel aan. Met droge mond liet Sawena zich op een knie zakken en boog haar hoofd. Hoe dichter het paar bij het hart van de zaal kwam, hoe duidelijker het geluid van hun voetstappen de nadruk legde op de leegte. Dankbaar voor de erkenning van haar ouders achter haar, hield Sawena haar rug recht en kin opgeheven toen ze zich weer oprichtte.

Koning Belphagor en koningin Aliyane vormde een indrukwekkend echtpaar. Hun leeftijd alleen dwong moeiteloos respect af, zonder af te doen aan hun gruwelijke schoonheid. Twee paar ijsblauwe ogen lichtten helder op en gaven de illusie dat hun grauwe huid in levenden schaduwen gehuld lag. De puur witte japon van de koningin was subtiel met gouddraad doorweven waardoor elke beweging fluisterend nieuwe patronen ter aanschouwen bracht.

Opnieuw weerkaatste de stem van de heraut de troonzaal door. Waar de stilte eerder nog volledig maar comfortabel was geweest, heerste er een zekere nervositeit bij het aantreden van de laatste demon. De veren vleugels waren iets waar Sawena voorheen alleen een glimp van opgevangen had. Gouden en bruinen veren die te fragiel leken om het gewicht van een volgroeide God te dragen, ruiste zachtjes door de zaal. De Indra's bloedrode masker zorgde ervoor dat de identiteit van de God verhuld bleef en hem tegelijkertijd identificeerde als een Zielen Lezer. Vanuit haar ooghoeken zag Sawena een donker gekleurde schaduw, die de God in het kielzog leek te volgen. Het negeren van wat haar ogen zagen bleek ondertussen verrassend makkelijk.

Het was alsof de zielen van de Negende Cirkel zich nog als ketenen rond de enkels van de Indra bevonden, zo tergend traag was de tred waarmee hij de troonzaal doorkruiste. Met een stijve buiging begroette de demon het koninklijke echtpaar. Een klein knikje van Belphagor was alle erkenning die de Lezer kreeg, alvorens de koning zich tot de rest van de aanwezigen richtte. 'Welkom.' Zijn stem rolde krachtig door tot in alle acht hoeken van de zaal. 'Laat ons beginnen.'

Ondanks dat het belang van de ceremonie zwaar op haar schouders neerdrukte, kon Sawena haar aandacht er moeilijk bij houden. De woorden die tegen haar gesproken werden, waren slechts een formaliteit, haar antwoord stond immers al vast. Heel even vermaakte ze zichzelf met het idee dat ze geen trouw zou zweren aan de Achtste Cirkel en hoe men daar op zou reageren. Technisch gezien gaf haar vader haar al het recht dat ze nodig had om haar trouw aan de Hemel te schenken.

Sawena schrok zichtbaar op bij de aanraking van Belphagors hand op haar schouder.

'Ik zweer trouw aan de Acht Cirkels.' De pauze was daar, nauwelijks een korte seconde en ontstaan door haar onoplettendheid, maar des te duidelijker in de stilte van de zaal. Belphagors grip verstevigde en zijn vriendelijke glimlach verzuurde iets. Met een stap opzij maakte de koning plaats voor de Indra. Twee grauw bleke vingers werden tegen Sawena's halsslagader aangelegd, terwijl de duisternis achter het rode masker haar diep in de ogen staarde. De koude schaduw koos juist dat moment uit om achter de God vandaan te glijden en zich zachtjes tegen Sawena aan te strijken. Ze wilde gillen of op z'n minst een stap bij het wezen vandaan zetten, maar de Lezer had haar ziel in zijn bereik. Als zelfs maar de helft van de geruchten over deze Goden waar waren, dan wilde ze vooral kalm en beheerst overkomen. Geef het geen reden dieper te graven, breng de informatie die het wil naar de oppervlakte en beheers je emoties.

'Zuiver,' raspte de stem vanachter het masker. Belphagors opluchting leek even groot als die van Sawena zelf nu ze onopvallend een paar centimeter naar achteren kon schuiven. Heel even haperde de schaduw, voordat het zich tot haar opluchting weer achter de Indra verschool.

'De Achtste Cirkel dankt je bij voorbaat voor je diensten.' Sawena accepteerde Belphagors uitgestoken hand en kwam dankbaar overeind. 'Dank ook aan allen die getuigen waren van de inwijding van onze nieuwste Zielenwervers,' wende de koning zich weer tot de aanwezigen. Blijkbaar had Sawena Kis' inwijding in haar onoplettendheid gemist. 'Moge de Negende Cirkel over u waken.'



Sawena's rug brandde. Halfnaakt lag ze op de tafel te wachten totdat de magie van de Indra's zich in haar lichaam gewoven had. Tranen rolde over haar wangen terwijl aanhoudend gemompel van machtige woorden haar oren vulde. Negen rode maskers keken op hun neer terwijl de Zielen Lezers haar en Kis door het inwijdingsritueel begeleiden. Het kleine voorraad kamertje was kil en stoffig geweest toen ze het betraden, maar was ondertussen ondragelijk heet geworden. Het vuur brandde steeds hoger op, aangewakkerd door de macht die zich losgerukt had van de woorden en het ritme van de magie.

Sawena draaide haar pijnlijke nek om een blik op Kis te werpen. De donkerharige Godin lag als verlamd boven op een tweede tafel. Haar ogen waren gesloten en ze ademde zwaar, Sawena kon niet met zekerheid zeggen of ze nog wel bij bewustzijn was of niet. De tatoeages rond Kis' hals en ruggengraat leken in onvaste vormen over haar lichaam te glibberen.

Langzaam verstomden de woorden en kalmeerden de tekeningen op Kis' lichaam. Twee zwarte strepen liepen aan weerszijde van haar ruggengraat naar beneden en negen sterren ketenden haar nek. Vanaf vandaag zouden ze beiden de littekens van de Goden van de Dood dragen en de verantwoordelijkheid die daarbij kwam kijken. Ondanks de pijn rechtte ze haar rug en wendde ze haar blik niet af van de Indra's die dreigend op haar neer keken. Vandaag was ze een Godin van de Dood in dienst van de Hel als Zielenwerver en ze zou de last met trots dragen.


The Ninth Circle of Hell - Blog