In de schaduw van de duisternis,
voel ik je woorden die zinderen.
Ze raken me, recht in mijn hart.
Maar doen me geen pijn,
al dacht je dat mijn hart van steen zou zijn.
Dan zul je schoonheid er even aan moeten wennen,
want ik heb een hart dat klopt.
Maar ik geef je nog niet op.
En zal er voor blijven vechten,
tot de dag dat ik de overwinning ruik.