Schoonheid

Hoe je haar opwaait in de wind, de grond onder je voeten knarst als je over het grindpad loopt. Of hoe een vlam danst in de haard. Elk stukje hout likkend tot het in as veranderd. Zo van 'ik zal jou eens even mores likken,' of wat dan ook. Mensen in het algemeen. Mensen zijn mooi, dat vergeten we weleens. We noemen andere mensen weleens lelijk, maar kijken we wel goed? Wat is lelijk? En wat is schoonheid?
Ze zeggen dat schoonheid zit in de ogen van de toeschouwer, maar wat als de toeschouwer met een vuile blik kijkt. Of, nou ja, vuil. Ik bedoel oppervlakkig. Zal die toeschouwer ooit de schoonheid zien in de meest simpele dingen? Hoe een vader naar zijn dochter kijkt, of naar zijn zoon. Een oud grijs vrouwtje die gearmd over straat loopt met een oud kalend mannetje. Je zou denken dat ze al eeuwen getrouwd zijn en op een bepaald punt vast ook tegelijk dood zullen gaan als teken van hun geweldige romance. In werkelijkheid is alles misschien wel anders. Ik vind oude mensen sowieso heel mooi. Ze zitten vol met prachtige verhalen over alles wat ze hebben meegemaakt. Zou een oppervlakkige toeschouwer dat begrijpen? Of zal hij slechts oude rimpelige mensen zien met incontinentieluiers en kwijlbekkies? En waarom ziet hij dat dan zo? Vinden wij iets lelijk omdat het in de minderheid is?
Dan vraag ik me af waarom alle modellen in Amerika zo graatmager zijn, gezien het feit dat overwicht daar toch duidelijk niet in de minderheid is. Misschien is overgewicht wel geen goed voorbeeld, omdat het buiten het feit dat het misschien geen fijne aanblik is het ook vooral ongezond is. Stel dat iemand het gezicht van een van de schilderijen van Picasso heeft. Ik wed dat er geen mens is die zal zeggen dat die persoon mooi is. Maar waarom is hij dan niet mooi?
Omdat zijn gezicht scheef is? Ja, dat is zo. Dat is tevens ook volstrekt uniek, is iets wat uniek is dan niet mooi meer?
Als deze man nu eens schatrijk was en aan het hoofd van verschillende goede doelen stond, zou niemand hardop iets zeggen over zijn scheve gezicht. Als deze man een crimineel was zou iedereen schande spreken van die bandiet met het afgrijselijke gezicht. Onze blik wordt vertroebeld door de kennis die we aannemen over personen. Soms is het niet waar, soms is het anders dan je zou denken hoe het gegaan is. Is bepaalde informatie überhaupt belangrijk? Is het niet beter om zonder ook maar iets van kennis over iemand naar diegene te kijken? Is dat niet het meest eerlijke?
Voor mij is schoonheid vooral objectiviteit. Als je objectief naar mensen kunt kijken, ben je een waardige toeschouwer om te bepalen wat schoonheid werkelijk is.

- Zo en nu zijn we klaar met dat morele gelul.