schuldig
Net mijn moeder aan de lijn gehad, of dat ze nog wat mee wil nemen voor het kerstdiner. Gisteren is ze hier ook geweest om te gourmetten.
Nu heeft mijn moeder vorig jaar meerdere beroertes gehad, ze is nu 70 jaar. En ik hou echt van mijn moeder hoor, ik ben ook trots op haar want voor haar beroertes heeft ze het echt heel goed gedaan na het overlijden van mijn vader. Maar door die beroertes is haar geheugen slecht m.a.w ze vraagt en zegt alles 10 keer, maar ze vraagt en zegt ook rare dingen zoals of dat ik mijn kalkoen in een koekenpan bak (?), gisteren zei ze ja maar ik ben niet thuis dus kan je niet langskomen ( nee mam dat weet ik want je bent bij mij ) en zo gaat het door. Ook is heel haar lichaam versleten dus ze kan niet meer lopen zonder rollator en zelfs dat gaat heel slecht.
En het punt nu is: ik irriteer me vaak aan haar, ik kan hier gewoon heel moeilijk mee omgaan, ik kan daar niet tegen en niet alleen bij mijn moeder hoor dit had ik altijd al, maar ja nu gebeurt het met je eigen moeder en dan ga je je dus ook irriteren en daar voel ik me soms zo schuldig over !!!
Ik had haar dus net aan de telefoon dan weet ze dat ik nog vanalles moet doen en dan blijft ze maar praten, over de kaarsjes die ze heeft aangestoken, over de buurvrouw die aan het hoesten is, maar daar heb ik geen tijd dan voor dus ik zeg al 6 keer ja ik ga ophangen maar ze blijft praten en ja * zucht* dan irriteer ik me.
Ben ik nu een heeeeel slecht persoon ?
En het is niet altijd zo hoor, maar ja soms heb ik mijn momenten en dan is het wel en dan voel ik me altijd heel schuldig.
Nou toch maar weer snel aan de slag, anders krijg ik het hier nooit klaar.
she_devil, vrouw, 50 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende