Het is alweer zondagavond, de weken gaan zo snel.
Mijn laatste week (klus)vakantie en dan weer aan het werk.
Vanavond zie ik het weer ff helemaal niet zitten, op zich gaat het huis goed, lopen aardig op schema, morgen komt de keuken en die wordt dinsdag geplaatst maar ik maak me meer zorgen om de verhuizing as weekend. Nu ben ik niet bedeeld met een hele grote vriendengroep. Nu heb ik wel een behoorlijke familie met 2 broers en 2 zussen en om een of andere reden heb ik het gevoel dat er zaterdag niet veel hulp is.
Had vandaag mijn zus adl en die vroeg niet eens hoe laat zaterdag.
Ik ben misschien ook een rare hierin, ik wil niemand om hulp vragen. Ik vind dat ze weten dat ik een huis heb, de datum van de verhuizing was al bekend op de dag dat ik de sleutel kreeg maar al met al is er maar 1 broer die me echt helpt, die bijna elke dag bij mij is en al behoorlijk wat heeft gedaan. Moet ik dan echt elke keer om hulp vragen ??? Kom op zeg als familie doe je dat toch voor elkaar, je belt toch op van he zal ik deze week nog komen helpen. Iedereen weet toch dat als je een nieuwe woning hebt er het eea aan gedaan moet worden. Ik ga toch zeker niet telkens bellen. Zelf sta ik altijd voor iedereen klaar, mijn moeder ging verhuizen en ik was er elke dag om haar huisje in orde te krijgen gewoon omdat ik dat normaal vind om dat voor je familie te doen. Zelfs mijn broer die bij mij komt wonen heeft amper een hand uitgestoken !!!
Echt ik word hier zo pissig over maar ook verdrietig, vraag ik nu teveel of is mijn familie niet zoals ik hoopte dat ze waren.
Heb voor mezelf besloten dat ik ga kijken wie er mij zaterdag komt helpen, diegene die niet komt (zonder goede reden dan wel he, mijn ene zus werkt nl altijd op zaterdag dus dat is een hele goede reden ) hoef ik ook een tijdje niet te zien. En als mijn broer die dus komt wonen, niet komt helpen dan kan hij meteen zijn spullen pakken die hij al bij mij heeft liggen en opdonderen !!!
Zo dat was het weer ff voor vandaag ik ga naar bed, geen zin om hier nog langer over te piekeren.