Science Fiction verhaal: Fred Frietje

Er was eens een frietje dat geen hoofd had. Dus dat frietje had ook geen ogen en hij kon dus niet zien. Maar toch wel, want zijn ogen zaten op zijn nek, dus dat zag er heel achterlijk uit. Hij werd ermee gepest en het frietje voelde zich heel zielig. Maar toch ging hij iedereen plaatselijk verdoven, die hem gepest hadden. Maar dat was natuurlijk strafbaar en dus kwam daar de frietjespolitie die hem wou arresteren en ze dreigden hem op te laten eten. Maar gelukkig had ons frietje, die trouwens Fred heet, Fred Frietje dus, nog wat verdovingsmiddel over en verdoofde de politie, maar niet genoeg om zijn opeter ook te verdoven. Dat was een probleem. Fred besloot om te vluchten. Net zoals zijn opeter want ze waren bang voor elkaar. En daarna kwamen ze elkaar tegen aan de andere kant van de wereld. Maar omdat ze nog steeds achterom keken of de ander niet achter hun aankwam, keken ze niet waar ze liepen en knalden ze in volle vaart tegen elkaar aan, en toen floepte Fred precies in Opeters mond, en slikte die hem door. Ja en toen zat Fred in de maag van Opeter. Het was er heel vies en het stonk. En hij werd langzaam verteerd. Maar gelukkig gebeurde dat niet echt. Fred hield vol en probeerde omhoog te klimmen met zijn opgeloste armen. Het duurde even maar het lukte toch en Fred sprong door de mond van Opeter naar buiten. Opeter verstijfde van schrik en Fred sloeg hem, met wat er nog over was van z'n armen, in elkaar. Maar toen was Fred moe en viel in slaap in een plas 'kots', daar loste hij verder op. Toen Opeter weer bijkwam, begroef hij de laatste restjes Fred. Na 10 dagen groeide daar een aardappelplant uit en besloot een friettent van de aardappels weer frietjes te maken. Deze frietjes waren de nakomelingen van Fred, en gelukkig hadden ze allemaal een hoofd. Ze hadden nog steeds geen ogen, ook niet op hun nek, maar ze werden niet gepest.