Volgens mij niet de eerste keer dat ik deze hier ergens deel of heb gedeeld. Tijdens mijn middelbare school ergens dit nummer leren kennen, toen was ik al op MD dacht ik. Toen was hij ook al zo toepasselijk en herkenbaar. En nu, zo veel jaren later, nog steeds. Of alweer. Het thema eenzaamheid is prominenter op de voorgrond op het moment, ik ben er ook actief mee bezig (in therapie), en vorige week en vandaag is daarbij weer eens een beerput opengetrokken. De momenten dat behandelaren schrikken van de hoeveelheid en heftigheid van verhalen, is dat niet zo fijn. Maar hopelijk is het de moeite waard er wel mee bezig te zijn en gaan nu, zodat ik me ooit misschien wat minder chronisch eenzaam ga voelen… want dat is hoe het eigenlijk is. Ik op mijn eilandje. Dat is hoe mijn overlevingsstrategie is.. maar zo wil ik niet meer. Maar hierdoor kwam ik dus wel weer op dit lied uit. Hopelijk voelen jullie je niet zo.