Shopping Mall

Lekker een paar dagen en ben naar België gereden om familie te bezoeken. Gezien het druilerige weer had ik het grandioze idee om naar een overdekt winkelcentrum te gaan. Hier noemen ze dat een Shopping Mall. Nu kan ik het natuurlijk niet vergelijk met een echte Amerikaanse versie, maar een bepaalde indruk heeft het wel achter gelaten.
Als je aan komt rijden is het typisch Belgisch, het ziet er uit als een gebouw dat al in tijden niet is verzorgt. Zo'n beetje als de helft van België, iedereen kan wel een aantal voorbeelden noemen.
Gelukkig is het alleen de buitenkant. Het interieur is helemaal wat je er van mag verwachten. Blinkende tegels met een hoop winkels met metro muziek op de achtergrond. een combinatie van Brian Eno met de hedendaagse Top 40.
Ik was er al vroeg waardoor je niet door een mensenmassa hoeft te wringen. Hierdoor kreeg ik wel het gevoeld van lege gangen vol ongemaakte keuzes. Hier en daar verveelde mannen in de categorie gepensioneerd. Je ziet gewoon dat ze al al 50 jaar winkelverveling er hebben op zitten. Je zou toch zeggen dat deze gemeenschappelijke band ze dichter bij elkaar zou brengen, maar niets is zo leuk om je individueel op een rijtje te vervelen.
Vrouwen vol van ongemaakte keuzes lopen er rond. Zal ik het hier kopen of in de volgende winkel kijken. Gezellig een dagje winkelen noemen ze dat.
Als toertje heb ik mezelf getrakteerd op een broodje en koffie. Allemaal mensen die raar kijken want ik was blijkbaar de enige die daar alleen was en dan nog een man ook. Onbegrijpelijke blikken van andere mannen met één duidelijk vraag in hun ogen: 'Voel je je niet goed dat je hier alleen komt?'