Sjans

De treinmachinist lachte net heel lief naar me. De reizigers voor me werden genegeerd, maar mij schonk hij een stralende glimlach! Het was nog best een jonge vent, niet onaardig om te zien.

Misschien was hij gewoon in een goede bui. Maar ik ga dan altijd nadenken: Waarom lacht ie naar mij?! Vindt ie me leuk? Vindt ie me leuk-leuk (als in versierpoging)? Zie ik eruit alsof ik even wat aardigheid nodig heb? Of wat? Waarom lacht ie naar me?! gaap!

En toen moest ik denken aan die keer dat ik 's ochtends helemaal in mijn nopjes was. Ik had zoveel sjans in de trein! Allemaal mooie mannen, jong en oud, die me hun glimlach schonken! Ik was echt blij met mezelf!

Totdat ik op mijn werk aangekomen in de spiegel keek. Toen viel mijn ego in duizend stukjes uit elkaar. Precies in het midden op mijn hoofd prijkte recht omhoog, zo'n maf Zwitsal-krulletje!

28 mei 2016 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Pantoffel
Pantoffel, vrouw, 42 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende