Slaap je? .2
HIJ.
Ja, ik heb ze gezien: haar ogen, de sterren. Ze kent me door en door. Ik zou willen dat ik wist waar ze nu aan dacht, waar ze nu was. Haar ademhaling verdween een minuut of wat geleden geleidelijk naar ver van mijn bed. Wat zou ik graag willen dat ze doorpraatte...
Haar stem is iets wat ik nooit zal vergeten, ook niet als ik het niet zal redden. Je hoort niet alleen woorden, maar er is meer. Het is net alsof haar stem vorm geeft aan de omgeving. Van alle kanten weerkaatsen de klanken richting mijn oor. Hoe zouden anderen dit ervaren? Niet. Ik ben de enige die ervoor gemaakt is deze stem in haar ware gedaante te horen, te voelen, te omarmen als het kon.
Mijn ogen zijn om in te verdrinken. Ik weet het niet eens meer. Hoe lang is het geleden dat ik mezelf in de spiegel kon bekijken en tegen mijn spiegelbeeld kon zeggen: 'Wat zie je er weer stralend uit vandaag, je ogen zijn om in te verdrinken'.
Ik heb echt geprobeerd even mijn oogleden op te tillen. Ze moest weten dat ik haar hoorde, dat ze door moest gaan. Ze verdiende het om even in mijn ogen te kunnen verdrinken, zoals ze dat die eerste keer heeft gedaan. Zij verdiende het, maar ze bleven gesloten.
Ja, ik heb ze gezien: haar ogen, de sterren. Ze kent me door en door. Ik zou willen dat ik wist waar ze nu aan dacht, waar ze nu was. Haar ademhaling verdween een minuut of wat geleden geleidelijk naar ver van mijn bed. Wat zou ik graag willen dat ze doorpraatte...
Haar stem is iets wat ik nooit zal vergeten, ook niet als ik het niet zal redden. Je hoort niet alleen woorden, maar er is meer. Het is net alsof haar stem vorm geeft aan de omgeving. Van alle kanten weerkaatsen de klanken richting mijn oor. Hoe zouden anderen dit ervaren? Niet. Ik ben de enige die ervoor gemaakt is deze stem in haar ware gedaante te horen, te voelen, te omarmen als het kon.
Mijn ogen zijn om in te verdrinken. Ik weet het niet eens meer. Hoe lang is het geleden dat ik mezelf in de spiegel kon bekijken en tegen mijn spiegelbeeld kon zeggen: 'Wat zie je er weer stralend uit vandaag, je ogen zijn om in te verdrinken'.
Ik heb echt geprobeerd even mijn oogleden op te tillen. Ze moest weten dat ik haar hoorde, dat ze door moest gaan. Ze verdiende het om even in mijn ogen te kunnen verdrinken, zoals ze dat die eerste keer heeft gedaan. Zij verdiende het, maar ze bleven gesloten.
16 sep 2006 - bewerkt op 16 sep 2006
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 18 aug 2017 Jongemeidenromanstijl
- O 23 jan 2017 Woordenliefde (2)
- O 28 aug 2016 Nickname ( 3 )
- O 29 aug 2011 Hoe en waarom ik ooit begon ( 1 )
- O 26 sep 2010 Rosenboom ( 2 )
- O 27 jun 2010 Generatie X. ( 2 )
- O 15 jun 2010 Het vmbo. ( 31 )
- O 13 dec 2009 Botsende deeltjes. ( 3 )
- O 06 dec 2009 De egoïstische schrijver ( 1 )
- O 19 mrt 2009 Omdat het moet. ( 2 )
- O 19 jan 2009 Mijn column! ( 4 )
- O 13 jan 2009 Tuinfeest (2) ( 2 )
- O 10 jan 2009 Ik droomde over je. ( 10 )
- O 24 dec 2008 Ik ben verliefd! ( 3 )
- O 27 okt 2008 R.i.p. ( 4 )