slapeloosheid

De tijd tikt langzaam voorbij en de nacht slokt mijn gedachtes op.
Langzaam draai ik me om, hopend op een goede nacht slaap.
Het zal een wonder zijn want de afgelopen twee weken komt er weinig van slapen terecht.
Mensen vragen mij, lig je te piekeren of maak je je zorgen om iets.
Nou niet dat ik weet maar dat zal bij mij wel weer eens zo'n gedachte zijn die ergens verscholen ligt.
Ik ben gelukkig in de liefde en tussen mijn ouders is alles koek en ei. Mijn broertje is weer eens niet goed bezig maar die laat ik zijn eigen gang gaan. Die moet maar eens goed op zijn bek gaan.
Mijn werk gaat even wat minder maar dat is ook een probleem waar ik zelf wat aan kan doen. Dus dat is het ook niet. Het zijn vaak dingen waardoor ik geen controle heb,dat maakt me bang. Ik heb even gedacht dat ik zwanger was. Dit deed me heel erg schrikken. Het feit dat er zo'n klein wezentje in mijn buik ronddwaalde vond ik toch best eng. Maar dat is in principe best logisch. Hoe volwassen ik ook al ben, ik ben en blijf toch pas 22. Als het aan Arjan ligt was ik al zwanger die lieve schat. Hoe die dit weekend ook weer omging met z'n neefje en nichtje. Heerlijk!! Wat kan ik daar van genieten. Ik geloof ook wel dat als ik er klaar voor ben en hij word vader dat hij het verdomd goed zou doen.
Maar we dwalen af! Waarom kan ik niet slapen! Nou dan maar eens schaapjes tellen of een boek lezen. I Ik knip het licht aan en een zacht licht verlicht het gezicht van mijn slapende schat. Hij draait zich gauw om en slaapt lekker verder. Mijn ogen dwalen langs de regels en langzamerhand worden mijn ogen moe.
Nou boek wegleggen, lichtje uit en lekker slapen. Tja beetje jammer dat zodra ik mijn ogen dicht doe, ik alweer topfit in bed lig. Dit is toch om moedeloos van te worden zeg! Eindelijk voel ik mijn lichaam en geest wegzakken en word ik overspoeld door de slaap. Beetje jammer dat dit pas rond vier uur gebeurd en mijn wekker al over twee uur af gaat. Nou ja morgen avond beter!