Slapeloze nachten

Ik lig wakker in mijn bed, hoofd vol met gedachten.

Al een paar nachten overigens, nare ideeën kruipen ongemerkt naar de voorgrond.
ik waggelen vermoeid naar beneden en controleer de deuren, aai de katten en neem een glas water.

Gatver wat klinkt dit weer naar, terwijl uk en ik eindelijk in heerlijk rustig vaarwater zitten.
Misschien is het juist daarom, dat ik lig te malen en enge dromen heb. Misschien ben ik wel gewoon zo blij met wat ik heb, dat ik bang ben dat iemand me dat weer af komt pakken.

We hebben een huisje, een permanent poppenhuisje wat na misbruik door vorige huurders volledig opgeknapt is, we huren het voor een prikkie. In een klein dorp vlakbij waar dochtertje naar school gaat. Hier gebeurt niet veel, er wonen jonge gezinnen en ouderen.
Zoals ik al zei is het een poppenhuis, alles zit erop en eraan maar het kon niet kleiner.
Maar het past ons als een handschoen en omhelst ons als een warme deken.

We hebben het leuk gemaakt, gezellig gemaakt, eindelijk muren die we mogen kleuren! Ze koos natuurlijk voor roze, ik kon het nog enigzins kalmeren door de bovenkant wit te kalken en er een kek behangrandje tussen te proppen.
Mijn muren waren al blauw, maar lelijk geverfd.. proberen samples te matchen werd een mismatch dus nu heb ik knalblauwe muren in mijn slaapkamer :-) Tokio heet het geloof ik..de kleur dan.
De katten hebben elk een eigen vensterbank, de jongste bengel de voorkant, daar valt meer te gluren dan aan de achterkant waar z''n opa altijd ligt te ronken.

De woonkamer is okergeel en mijn familie walgt ervan, mijn vriendinnen vinden het dapper en kind en ik worden er elke dag weer blij van.

We hebben sinds kort een schoonmaakster, ze komt wekelijks langs en naast flink dweilen geef ik haar stiekem de klusjes waar ik zelf niet zo warm voor loop. De badkamer of ramen lappen bijvoorbeeld, heerlijk om dat uit te kunnen besteden!

Elke slaapkamer heeft een forse inbouwkast, ik heb een zolder met vlizotrap en naast de keuken-onder de trap zit een heerlijke kelderkast. Ja de ruimtes zijn klein, maar mijn huisje is wel praktisch ingericht!
Je word ook creatief met planken, kastjes en haakjes.

Ik heb een ouderwets lapje grond achter m'n tuin, zo'n na-oorlogsmoestuintje. Nouja, "lapje" ik gok dat het zo'n 10 bij 15 is? Het is fors, en kaalgetrokken door de woningbouw.. 1 grote kattenbak nu dus.
We maken er wel iets van verliefd

Ik werk nog steeds als brave ambtenaar in een heerlijk hysterisch historisch gebouw en ga elke dag met veel plezier naar mijn werk, fulltime werken leek me zwaar maar is prima te doen als je het maar naar je zin hebt.

Het burgerlijk bestaan word gevierd op een camping, ik heb vorige winter en lente gespaard voor een lekkere oubollige tunneltent van 200 kilo, en allemaal kampeerspullen en we hebben een heerlijke zomer gehad op een minuscule camping midden in de prachtige Drentse natuur in een boomgaard.
Camping de Lindenhof, ik kan het iedereen aanraden die van klein, netjes en persoonlijk houdt!

Uk zit alweer in groeps 2 en doet het super goed op school. Los van prestaties en sociale contacten vond ik het leukste om te horen van de juf dat ze niet kon merken dat ons meisje een alleenstaand kind van gescheiden ouders is, een geweldig compliment als je het mij vraagt!

Ik lat nog steeds met wolvega, en het bevalt goed. We hebben onze balans gevonden denk ik. Er bij neer leggen dat we niet standaard zijn en waarschijnlijk nooit dat gecombineerde gezinnetje zullen zijn was best lastig, maar we weten dat het beter is voor de kinderen, en dat is het belangrijkste.

Met de vader van frummeltje gaat het prima, hij heeft een hele belangrijke beslissing genomen om weer in de buurt te komen wonen na 2 jaar randstad, en ik ben heel erg blij voor ukje. Dat betekent een papa die actiever betrokken kan en zal zijn bij haar dagelijks leven, en als grote bonus zal een teamsport op zaterdag nu veel makkelijk worden, maar eerst haar zwemdiploma maar eens halen. Ze mag bijna op voor A!
Ik heb nog wel eens onenigheid met hem, maar puntje bij paaltje gaat het ons beide om het belang van onze meid, en wat ben ik blij dat we daar toch altijd weer uit lijken te komen. Hij is een goeie vader :-)

Ik zal eens proberen te slapen, misschien dat inchecken hier mijn slapeloosheid kan verminderen :-)

Liefs, Miek
26 jan 2017 - bewerkt op 26 jan 2017 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Aereola
Aereola, vrouw, 35 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende