Sollicitatiegesprek 2 nieuwe regio

Zo, ik was vandaag veel beter in staat om mijn charmante zelf te zijn.
Ik solliciteerde vandaag bij een kantoor waar ik vorig jaar ook al solliciteerde. Toen was het allemaal wat warrig omdat het in juli was en de organisatie was niet helemaal geweldig. Iemand was bezig met een vakantie, noem maar op.

Vind het wel fijn dat het gesprek informeel was, we bespraken wel wat serieuze dingen maar er werd ook gegrapt en het leek alsof de mensen die ik sprak en ik qua humor wel matchten.

Ook mooi en goed voor mijn zelfvertrouwen. Er werd ook een grap gemaakt die ik niet per se leuk vond en ik zei dat het al veel te vaak gemaakt is. Ik werd niet awkward ik durfde het gewoon op tafel te gooien. Dat ik wel wat kan hebben maar ik reageerde er niet enthousiast op.

Het is wel een oud kantoor en in de office van een van de notarissen die binnenkort met pensioen gaat zie je dat ook aan het meubilair. Maar ze lijken open te staan voor vernieuwingen. Het is wat traditioneel, de mannen doen de hoofdbezigheden en de secretariaten van de twee afdelingen bestaan allemaal uit vrouwen. Alleen 1 nieuwe werknemer, eentje van mijn leeftijd, zij is wel vrouw.

Ik ben echt Goudlokje haha. Er werd mij gevraagd of ik zeker weet of ik niet bij een groter kantoor wil en of ik dat uitgezocht en overwogen heb. En toen had ik het over hoe ik naar veel grotere kantoren ben geweest via mijn opleidingen, open dagen enzo, maar dat ik merk dat de cultuur niet echt voor mij is. Ik grapte dat ik me net Goudlokje voelde, maar slechts 1 van de drie mensen die ik sprak wisten wat voor sprookje dat was. Ik heb gekeken naar grote kantoren, ik heb gekeken en bij 1 klein kantoor gewerkt, maar het moet niet te groot zijn noch te klein.

Ook andere grote steden zijn niet zo voor mij. En nu heb ik weer hetzelfde. Het andere kantoor had te veel vrouwen die hoofdbezigheden deden, deze te veel mannen. Goudlokje! :'D

Ze vroegen mij veel persoonlijke vragen waar ik misschien iets te open over was dan ik van tevoren wilde zijn, maar ik vertrouw er wel op.
Een van hen 3 bood me aan om ook persoonlijke vragen te stellen, maar ik weet van mezelf dat ik veel klets. Dus ik deed het niet. Diezelfde persoon vroeg of ik bang was dat het onprofessioneel overkwam en toen zei ik van wel inderdaad. En ik had het gewoon moeten doen. Ik grapte al, laten we een voorstelrondje doen, maar ze lachten en ik zette het niet door. Had ik gewoon moeten doen. Maar ja, als ze me uitnodigen voor nog een gesprek kan dat altijd nog.

Waar ik een beetje een ding bij heb is dat mijn vriend, terwijl ik hem vertelde over hoe het gesprek ging, kreeg hij ineens een angstig/deprigedachte over dat er sexueel wangedrag zou plaatsvinden daar. En hij wist niet eens dat mannen eigenlijk voornamelijk op het kantoor notaris zijn.

En hij heeft... Ik wil het geen gave noemen, want dan ben ik net zoals mijn moeder die veel te spieriewierie is en niet goed heeft leren hoe ze haar intuitie moet gebruiken, gericht.

Ik weet zeker dat het later ooit wetenschappelijk uitgelegd gaat worden maar sommige mensen hebben gewoon een goed voorgevoel. Hij heeft ook weleens dromen die uitkomen. Zijn verwachtingen komen vaak overeen met wat er gebeurt. Het is aan de ene kant heel analytisch en observerend zijn. Aan de andere kant een goed ontwikkeld voorgevoel. En dat houdt me een beetje tegen.

Maar we zien wel. Geruststelling is dat je het altijd kan melden, er zijn ook algemene meldpunten. ALS er iets gebeurd. En ik weet hoe ik op moet klimmen na zulke gebeurtenissen, ook al wil je liever niet dat het gebeurt natuurlijk. Heb al laten zien dat ik in staat ben om het zelfs op sexueel gebied vrij weinig invloed te laten hebben als iemand me sexueel aanrand of een grens overschrijdt. Fuck those motherfuckers that get a power kick out of abusing others. I won't let them scar me. Too much.

En ook dat ik dus beter van me heb leren afbijten, ook tegen mensen die ik niet per se een eikel vind. Tegen eikels ben ik gemakkelijk assertief. Maar tegen mensen die ik an sich wel aardig vind moeilijker. Maar tegenwoordig dus veel beter naar mijn gevoel leren luisteren en mijn grenzen tijdig aangeven, EN ik ben bezig met een vechtsport dus komt goed.

Belde opa in de busreis daarna. Oma was erbij en ze waren blij om me te horen. Was wel even vervelend dat oma per se dubbel duimde voor een sollicitatie in een andere stad wat verder weg is van mijn vriend (zei ze niet maar zo interpreteerde ik het), ook omdat de stad waar dit kantoor is, daar wilde mijn moeder niet dat ik daar werk. Ennnn ja. Blah @ wat mijn moeder wil.

En toen vroeg oma wie <Naam van mijn vriend> ook alweer is. En toen kreeg ik zo een boos gevoel en ik was al aan het afsluiten dus ik hing op.

En het kan zijn dat ze dement begint te worden, daar had opa al angsten voor, maar door hoe ze altijd al een beetje manipulatief is geweest kwam het toch een beetje verkeerd binnen bij me. Maar ja.

Komt goed allemaal. Ik zit goede stappen te zetten.

Ik ben trots op mezelf.