soms 2x

soms dan denk ik er twee keer over na

maar vaak wil ik gewoon niet hier zijn
of ergens zijn

nog wel zijn
maar niet hier
of daar


soms dan ga ik weg
dan hoop ik iets te kunnen doen

als ik mag tenminste

en ik mag niet
vaak niet

dus moet ik een weg vinden
en als t me dan lukt
dan ben ik toch wel blij

niet dat iemand zich daar om bekommert
mijn blijdschap is als juichen voor de oorlog
doch mijn doen is juist zorgen
dat er minder oorlog is

ik juich de oorlogen toe
van uit mijn moeders kant
van uit mijn kant
tja oorlog is maar een onderdeel
maar wel de drijfveer van de menselijke wereld

ik juich het toe
omdat misschien ooit door al dat geweld
iemand zich bewust wordt
en soms doet men dat ook
bewust worden
maar bewust zijn is maar een woord
en vervaagt

ik juich oolog toe
omdat het goed kan zijn
tja sommige zullen wel denken
wat is er goed aan oorlog
en ik vraag me dan af wat we hier allemaal doen ?

er is geen reden om oorlog te voeren
oorlog is het doel zelf
namelijk het inspannen van het lichaam
en het versterken van de genen pool
maar wat maakt jullie dat nog uit ?
we hebben toch gen therapie ?
en dan vraag ik af, waar komt die kennis toch vandaan ?
wie heeft dat gefinancieerd en gesteund ?

zeker niet de pasifist want die heeft geen geld verdient in de oorlog
en die heeft er geen nut van


zo zijn er vele dingen die voortkomen uit oorlog
en daarom juich ik het toe
van mij hoeft er niemand dood
doch, iedereen op zijn tijd
en in oorlog vinden dus veel mensen hun tijd

je kan moeilijk doen over oorzaak en dat soort
maar misschien is het wel een natuur verschijnsel ?
niet dat jullie het zouden willen weten of willen accepteren
dus ga ik hier lekker niet meer op in

soms dan ga ik snachts mijn huisje uit
en moet ik vechten om mijn leven
slechts dan voel ik mijn leven
en dan waardeer ik het
en als ik mag vechten voor een ander
dan voel ik me vereerd
nuttig en goed
maakt bijzonder weinig uit wie of wat
doch er zijn uitzonderingen

soms dan ben ik zo boos
dan moet ik gewoon
en dat heeft dan weer gevolgen
jammerlijk ben ik daar dan zelf bijna nooit bij

soms
soms zou ik je willen helpen
als je me toe liet
maar ik kan het niet

op een dergelijk lievelijk maniertje

soms dan is het speeltijd
dan rennen en vliegen we
doen we gek en laten we ons gaan

soms strooi ik met bloemen
maar vaker met bommen

ik mis de tijd dat ik ik was
want vaker ben ik ik niet meer
maar een invaller
omdat ik
niet meer besta(at)
11 jul 2005 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van mahakala
mahakala, man, 47 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende